Ondanks mijn groeiende afkeer van de populistische volksmanipulatie door allerlei Vlaamse politici die enkel in de nationale media willen komen om nadien in hun eigen gemeente als burgemeester een absolute monarchie te kunnen installeren, kan ik niet om de vaststelling heen dat we binnen enkele weken allemaal in het stemhok worden verwacht. Het lijkt me dan ook tijd eens te onderzoeken op wie we onze futiele stem kunnen uitbrengen.
Sommigen vragen zich allicht af waarom ik de moeite zou doen te komen opdagen of een geldige stem uit te brengen als de gemiddelde aandeelhoudersvergadering meer macht dan een parlement heeft, maar het gaat niet enkel om wie wordt verkozen. Het gaat ook om wie niet verkozen geraakt en welke ego’s we op deze manier kunnen kraken. Ik ben Ward Beysen nog niet vergeten.
Om de bevolking wat voor te bereiden, organiseren allerlei media in dit land, in samenspraak met allerlei wetenschappers met een twijfelachtige kennis van statistiek, zogenaamde stemtests. De bedoeling van een dergelijke test is dat een individu zijn mening over bepaalde stellingen kan geven en vervolgens te zien krijgt met welke partij zijn standpunten het best overeenkomen.
Hoewel ik mezelf, al dan niet terecht, beschouw als een goed ingelicht burger die geen tests nodig heeft om zich een mening over partijen hun programma’s te vormen, heb ik uit nieuwsgierigheid ook een van die stemtests afgelegd, meer bepaald de test die VTM en Het Laatste Nieuws samen op hun kijk- en leesvee hebben losgelaten[1].
Ondanks het feit dat ik voor geen van beide bedrijven veel sympathie koester, moet ik hier uit zogenaamde intellectuele eerlijkheid toch vermelden dat deze test eigenlijk beter is dan de test die de VRT, De Standaard en de Universiteit Antwerpen ongeveer gelijktijdig hebben uitgewerkt[2]. De RTBf heeft trouwens een Franstalige tegenhanger ontwikkeld. Officieel gaat het om dezelfde stellingen, maar uit de vertalingen blijkt dat er toch serieuze verschillen zijn[3].
Maar goed, ik wil het hier dus over de stemtest van VTM hebben. Wie deze test invult, kan een genuanceerd antwoord over allerlei stellingen uitbrengen. Hij moet namelijk een icoontje verplaatsen op een balk die van ‘helemaal akkoord’ tot ‘helemaal niet akkoord’ gaat. Besluiteloosheid wordt niet beloond, want het icoontje exact in het midden plaatsen, is zelfs niet toegelaten. Bovendien kan men onmiddellijk het eigen antwoord vergelijken met de antwoorden die zijn gegeven door nationale politieke kopstukken, politici uit de eigen regio en, jawel, een zootje OSORBV’s[4] die onder allerlei stenen en mestvaalten zijn gepulkt om de minderbegaafde medemens troostend duidelijk te maken dat hij niet de enige zonder inzichten is. Tot slot krijgt de gebruiker een pagina te zien waarop hij kan lezen met welke nationale en regionale politici en met welke als wandelende tegenargumenten tegen de menselijke evolutie door het leven gaande OSORBV’s zijn standpunten in sterke mate of zo goed als niet overeenkomen.
-------------------
[1] Iedereen mag de test natuurlijk eens zelf uitproberen: http://destemvanvlaanderen.hln.be
[2] En ook deze test wil ik niemand onthouden: http://www.stemtest2014.be
[3] Een voorbeeld maakt veel duidelijk. In de Nederlandstalige versie is de vraag of de provincies al dan niet moeten verdwijnen. Aan Franstalige zijde luidt de vraag of de provincies al dan niet moeten blijven. Volgens mij moet men hiermee bij een serieuze prof niet afkomen, maar politologen moeten blijkbaar aan lagere normen voldoen dan iemand in, pakweg, eerste bachelor Psychologie.
[4] i.e.:‘Om Soms Onverklaarbare Redenen Bekende Vlamingen’.
-------------------
Ik weet niet of ik de geschiktste mens ben om zelf stemadviezen uit te brengen en ik verwacht ook niet dat iedereen het automatisch met mij eens is, maar ik ben toch van plan al deze stellingen eens te overlopen en telkens mijn eigen mening kenbaar te maken.
Stelling 1: De nieuwe federale regering moet een meerderheid hebben aan Vlaamse kant.
Ik ga: niet akkoord.
De regeringspartijen moeten een meerderheid vinden in een nationale kieskring. Zo lang dat niet kan, interesseert het me niet waar de regering haar meerderheid vandaan haalt.
Dat de Vlaams-nationalistische politici dit belangrijk vinden, zal allicht niemand verbazen. Ze krijgen daarbij het gezelschap van Wouter Torfs, Annelien Coorevits en de charmante charmezanger Christoff. Hopelijk zijn ze hier blij mee.
Stelling 2: De Koning mag een rol blijven spelen in de regeringsvorming.
Ik ga: in lichte mate akkoord.
Wat mij betreft, mag de monarchie verdwijnen, maar ik vind die paljassen niet belangrijk genoeg om er de keuze voor een partij door te laten bepalen. Bovendien maakt het ook geen bal uit, want als het erop aankomt, hebben ze in Laken al lang niets meer in de pap te brokken.
Ook hier is het voorspelbaar welke partijen dit belangrijk vinden. De separatisten willen natuurlijk dit symbool bij uitstek van de federale staat België zien verdwijnen. Sven Ornelis en Karel Van Eetvelt zijn tegen. Olivier Deschacht is dan weer voor, wat impliceert dat hij weet hoe een regeringsvorming eruitziet. Of een regering. Of een woord van meer dan één lettergreep.
Stelling 3: Vlaanderen moet een onafhankelijke staat worden.
Ik ga: helemaal niet akkoord.
Los nog van een ideologische afkeer van nationalisme, ben ik ervan overtuigd dat een splitsing van ons land ons veel meer zou kosten dan het ooit zou kunnen opleveren. Bovendien is er geen enkele haalbare oplossing voor het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest, wat enkel tot een decennialang conflict kan leiden. Trouwens, ik ben het nu gewoon in euro’s te rekenen en ik heb dus geen zin in één klap weer uit de eurozone te worden gekeild.
Ook hier weer zeer voorspelbare resultaten voor de rest. Hoe rechtser een partij, hoe sterker ze naar een onafhankelijk Vlaanderen streeft. Dat dit punt niet leeft bij de bevolking wordt overigens door onze OSORBV’s bewezen, want geen enkele onder hen gaat akkoord met deze stelling.
Stelling 4: Wat kiest u? Focus op economisch herstel versus focus op staatshervorming.
Ik kies: voor het eerste.
De staatshervorming interesseert me pas weer zodra er sprake is van een herfederalisering van bevoegdheden naar een federale overheid die enkel perfect tweetalige ambtenaren telt. Vroeger hadden we een enkel onderwijsbeleid, een enkel cultuurbeleid, etc. Nu is dat allemaal opgesplitst en eigenlijk kost dat ons fortuinen.
Opmerkelijk detail: enkel de genaamde Annelien Coorevits kiest voor een doorgedreven staatshervorming. Zeer dankbaar voor iemand die haar bekendheid enkel en alleen te danken heeft aan de titel van ... Miss België.
Stelling 5: De overheid moet een onbeperkte garantie op spaargeld geven.
Ik ga: in lichte mate akkoord (lees: met enig voorbehoud)
Het is maar de vraag of dit echt voor elke cent moet gelden. Moet de overheid een sluitende garantie geven aan mensen die sowieso al miljoenen hebben of kan dit beperkt blijven tot redelijke bedragen? Het is een complexe discussie en ik beweer niet dat ik er al echt uit ben.
Helemaal eens met deze stelling zijn het onder meer Bruno Tobback en Filip Dewinter. Dat wordt nog een gezellige babbel aan het bankloket. Minder gezellig wordt het wanneer de West-Vlamingen erbij komen staan. Geert Bourgeois zit hier ver verwijderd van zijn partijgenoten en Jean-Marie Dedecker is vierkant tegen, waarschijnlijk uit gewoonte.
Stelling 6: Een belasting op winst uit vermogen invoeren.
Ik ga: akkoord.
Die belasting moet natuurlijk redelijk blijven, maar dat zal in ons land van compromissen en afgezwakte beloftes het probleem niet zijn. Wie zich afvraagt of een dergelijke belasting moreel verantwoord is, verwijs ik graag door naar het werk van de Franse econoom Thomas Piketty. De groei van kapitaal bedraagt jaarlijks gemiddeld 5 percent, wat meer is dan de economische groei zelf. Wie veel wil verdienen, moet vooral nu al geld hebben, want zelfs met goedbetaalde arbeid zal het niet lukken.
De verdeling tussen links en rechts is hier natuurlijk duidelijk. Verbazingwekkend is dat het antwoord van Peter Mertens van de PvdA meer naar het centrum neigt dan de antwoorden van Bruno Tobback of Wouter Van Besien. Gematigde maoïsten, wat moet een mens daar nu van denken?
In het kamp van de OSORBV’s zijn de stemmen wat minder voorspelbaar over het spectrum verdeeld. Compleet tegen zijn wandelende karikaturen die omwille van hun zeer onzekere carrièrekeuze allicht vrezen binnen afzienbare tijd hun bron van inkomsten te verliezen en dus maar elke cent veiligstellen, zoals Rik Torfs, Olivier Deschacht en Eline De Munck, die in eigen streek ongetwijfeld voor een getalenteerde actrice doorgaat.
Stelling 7: De overheidsuitgaven voor twee jaar bevriezen.
Ik ga: helemaal niet akkoord.
En hoe doet men dat dan, de uitgaven bevriezen? Betekent dit dan dat de regering op voorhand verklaart op geen enkele crisis of wijziging van omstandigheden te zullen reageren? Wie wil daar nu voor stemmen? Of betekent dit gewoon dat niemand op een subsidieverhoging moet rekenen? Mij goed, maar dan moet iemand dat gaan vertellen tegen al die bedrijven, want die krijgen veel meer subsidies dan cultuur, erfgoed, sport, jeugd en gehandicaptenzorg samen.
Ook hier weer een mooie indeling tussen links en rechts, met het Vlaams Belang als stoorzender met een missie, namelijk zich als partij voor het gewone volk te profileren. Nu ja, een ander electoraat zit er toch niet meer in nu alle ondernemers hun kar in de richting van de N-VA hebben gedraaid.
Weinig spectaculaire meningen bij de OSORBV’s, met uitzondering van de brok charmegezang Christoff, die zich rechtser profileert dan Jean-Marie Dedecker, Wouter Beke en Gwendolyn Rutten en bijgevolg in zijn buurt natuurlijk enkel nog N-VA’ers terugvindt. Ik vraag me af wat al de van uitkeringen afhankelijke gepensioneerden en mentaal achtergestelden in zijn publiek daarvan vinden.
Stelling 8: Werklozen en leefloners verplichten om gemeenschapstaken uit te voeren.
Ik ga: helemaal niet akkoord.
Van sommige stellingen, bijvoorbeeld over het koningshuis, ligt zo goed als niemand wakker en van andere stellingen, bijvoorbeeld over een bevriezing van de overheidsuitgaven, weet iedereen dat ze in de praktijk toch ergens in het midden zullen eindigen, maar dit is misschien wel het meest controversiële thema dat daadwerkelijk op de agenda zou kunnen verschijnen.
In elk geval zijn er voldoende redenen om niet akkoord te gaan.
Ten eerste zouden die mensen allicht enkel en alleen de klusjes mogen opknappen die niemand anders wil doen, zoals de straten vegen. Waarom moeten zij op die manier worden gestraft? Hebben ze misschien iets verkeerd gedaan? Ze zijn hun job kwijt, maar de directeurs die hen hebben ontslaan, zullen nooit in hun leven ook maar één rotkarwei zelf opknappen.
Ten tweede praat elke politicus permanent over het legioen laaggeschoolden waarvoor maar geen geschikte tewerkstelling wordt gevonden. Iemand moet me eens uitleggen in welke mate het zal helpen alle mogelijke jobs voor laaggeschoolden onbetaald te laten uitvoeren door steuntrekkers. Zo blijven ze werkloos en moeten ze gratis doen wat ze anders betaald zouden kunnen doen.
Ten derde zie ik niet in waarom werklozen dwangarbeid zouden moeten verrichten terwijl onze veroordeelde criminelen in de gevangenis dat niet hoeven te doen.
De meningen van onze specifiek bevraagde individuen liggen sterk uit elkaar. Links is tegen, rechts is voor en Open Vld is extreem voor. Als ze nog eens folders in een sociale woonwijk gaan uitdelen, raad ik hen aan dit programmapunt tactisch te verzwijgen.
Bij de OSORBV’s speelt de leeftijd blijkbaar een rol. Hoe jonger ze zijn, hoe meer ze vinden dat de minder fortuinlijke medemens hun afval mag komen opruimen. Rik Torfs is helemaal tegen, maar die heeft volgens mij de goede eigenschap amper over een arbeidsethos te beschikken. De steeds minder charmante charmezanger Christoff is helemaal voor, maar die gaat er natuurlijk van uit dat de gepensioneerden in zijn publiek sowieso vrijgesteld zijn. Showbizz Bart is ook voor, maar die weet niet wat werken is. Olivier Deschacht is ook helemaal voor, maar die weet niet wat een gemeenschap is.
Stelling 9: Wat kiest u: Korte gevangenisstraffen effectief uitzitten in de gevangenis of uitvoeren via alternatieve straffen?
Ik kies: alternatieve straffen.
Niet dat het me om het woordje ‘alternatief’ gaat, hoor. Het blijven tenslotte straffen. Alleen kost een gevangene dagelijks handenvol geld en als de overheid dan toch ergens moet besparen, doen we dat nog het beste daar. De vraag is natuurlijk wat we onder een alternatieve straf moeten verstaan, maar daar geeft deze test geen antwoord op.
Een opvallende rode draad doorheen de test blijkt ook uit deze antwoorden: Liesbeth Homans is nog een stuk rechtser dan haar beschermheer Bart De Wever. Verder staan het Vlaams Belang en de PvdA lijnrecht tegenover elkaar. Het zou gaan tijd worden.
Annelien Coorevits, Olivier Deschacht, Sven Ornelis en de immer weerkerende oncharmante smartlappenfabrikant Christoff blijven zich outen als rechtser dan de rechtse politici.
Stelling 10: Grote fraudeurs mogen hun effectieve straf niet meer ontlopen door een boete te betalen.
Ik ga: helemaal, volledig en extreem hard akkoord.
In de VS hebben ondertussen al mensen levenslang gekregen omdat ze driemaal wat voedsel voor hun kinderen hebben gestolen, maar een paar straten verder vinden een hoop rijke ondernemers dat de belastingdruk op hun onmetelijke fortuin toch te groot is. Gelukkig zijn we hier zo ver nog niet, maar ik ben zeker niet de enige die zijn buik van vol heeft van de klassenjustitie die de afgelopen jaren zowat elke week in het nieuws is geweest.
Bij de politici lijkt niemand zich te willen verbranden aan een openlijke steunverklaring aan de fraudeurs die uit de cel blijven door de betaling van wat voor hen een aalmoes is. Gerolf Annemans en Kathleen Van Brempt blijken het volledig met elkaar eens te zijn. De meest tolerante ten aanzien van onze criminele landgenoten blijkt Geert Bourgeois, maar die komt dan ook uit een provincie waar een eerlijke ondernemer zeldzamer is dan een dorp zonder luchtvervuiling.
Bij de OSORBV’s blijkt Christoff plots het politiek correcte kamp te hebben gekozen, terwijl non-entiteiten als Eline De Munck en madame Coorevits alweer sympathie voor de diamantairs, beleggers en bankiers tonen. Helemaal aan het einde van het spectrum vinden we dan weer Rik Torfs terug. Hij vindt het helemaal geen probleem dat mensen er zich met een boete van af maken. Misschien houdt hij zijn eigen financiële transacties in het achterhoofd.
Stelling 11: Het huidige systeem van GAS-boetes afschaffen.
Ik ga: akkoord.
Er is de laatste tijd al veel protest tegen het GAS-systeem geweest, maar ik zal eens een onverwacht argument aanhalen. Ik denk niet dat al de betrokken ambtenaren het heel plezant vinden dat ze nu plots tot pseudoflikken zijn benoemd en worden verplicht medemensen te sanctioneren die zich aan een kleinigheid hebben bezondigd. Bovendien hebben we een zeer uitgebreid strafrecht waarin zowat alles verboden is. Alleen hebben onze gemeentebesturen liever geld dan een strafvordering. Eigenaardig, want officieel is het hen om de openbare orde en zo te doen.
Jean-Marie Dedecker en Peter Mertens willen de boetes afschaffen. De grote partijen houden ze blijkbaar liever in stand, hoewel onze minister-president zich wat genuanceerder opstelt.
Onze OSORBV’s zijn verdeeld. Wie over het algemeen een rechtse koers vaart, wil blijkbaar wel van die administratieve sancties af, misschien vooral omdat ze vrezen er zelf een paar te krijgen. Rechtse mensen vinden trouwens altijd dat ze wat meer mogen dan een ander. Dat is zelfs een tautologie. De enige politoloog in het panel wil de boetes dan weer behouden. Misschien heeft hij door jarenlange studie een verantwoording voor het systeem gevonden.
Stelling 12: Een nultolerantie voor alcohol invoeren voor autobestuurders.
Ik ga: niet akkoord.
Natuurlijk moeten compleet bezopen mensen niet achter het stuur kruipen en natuurlijk is er een correlatie tussen dronkenschap en verkeersongevallen. Ik heb echter nog nergens cijfers gezien die aantonen dat mensen met een promillage tussen 0 en 0,5 ook meer ongevallen veroorzaken dan nuchtere mensen die toevallig eens vermoeid zijn, worden afgeleid of het nodig vinden al rijdend te telefoneren. Er is een verschil tussen politieke correctheid en hypercorrectie.
Bij de politici vinden we een eigenaardige schakering die van rechts over links naar de zogenaamde centrumpartijen gaat. Van Maggie De Block mogen we in elk geval niet drinken. Wie haar ziet of hoort, krijgt daar nochtans onvermijdelijk zin in.
Van Rik Torfs en Showbizz Bart mogen we nog een beetje vrolijk zijn, bij saaie dweilen als Eline De Munck of de armtierige schlagerkweler Christoff kunnen we maar beter zelfs niet naar de Tourtel kijken.
Stelling 13: Wat kiest u als oplossing voor de files: Meer investeren in infrastructuur voor de auto versus meer investeren in openbaar vervoer?
Ik kies: meer openbaar vervoer. Veel meer liefst, vooral van en naar plaatsen waar ik wel eens zou willen zijn.
Ik zie niet in hoe we nog in veel wegeninfrastructuur zouden kunnen investeren. Ons land is zo volgebouwd dat elke uitbreiding van een weg onmiddellijk 23 actiecomités in het leven roept. Tegen dat elke procedure voor de Raad van State uiteindelijk is uitgevochten, blijkt er toch geen budget meer te zijn voor de talrijke onteigeningen van aangelanden. Geef mij maar treinen en bussen de hele nacht door. Die zijn trouwens ook handig in het licht van stelling 12.
Bij de politici zijn autoverdediger Maggie De Block en bus- en treinfan Peter Mertens de grote antipoden. Waar is de tijd dat communisten zich geen auto konden veroorloven en Maggie De Block nog in een bus paste?
Stelling 14: Bestuurders laten betalen per kilometer, afhankelijk van het tijdstip en traject dat ze rijden.
Ik ga: niet akkoord.
Op zich heb ik geen probleem met het rekeningrijden, maar wel met het feit dat we dan allemaal ons autoverkeer permanent moeten laten monitoren. Die gegevens kunnen voor zowat alles worden gebruikt en mij gaat het toch wat te ver dat een of andere instantie op elk moment weet waar ik ben.
De politici zijn hopeloos verdeeld. Dat belooft voor de volgende regeringsonderhandelingen. Nu, zelfs als we het geen 500 dagen trekken, blijven we toch recordhouder.
Onze OSORBV’s zijn overigens al even verdeeld, al blijft het toch verrassend hoe vaak Olivier Deschacht en de smartelijke lap Christoff het met elkaar eens zijn. Misschien moeten ze gewoon gaan samenwonen.
Stelling 15: Het verschil tussen TSO, BSO en ASO afschaffen in de eerste graad van het secundair onderwijs.
Ik ga: helemaal akkoord.
Het is al jaren dringend tijd om die geïnstitutionaliseerde stigmatisering af te schaffen. Veel kinderen die graag elektricien of automonteur zouden worden, zitten nu te buizen in het ASO omdat hun ouders het niet kunnen opbrengen dat anderen zouden denken dat hun kroost niet bij de elite hoort.
De politieke verdedigers van de elite zijn uiteraard tegen, met Open Vld en de N-VA op kop. Pikant detail: Theo Francken is zelf een pedagoog. De concurrentie tussen individuele mensen is tenslotte een pijler van de maatschappij.
Absolute nullen als mevr. Coorevits en de heer Deschacht, wiens verblijf in het ASO enkel op een falen van ons onderwijssysteem kan wijzen, zijn helemaal tegen. Ik vraag me af of ze de vraag wel hebben begrepen.
Stelling 16: Kinderen uit de buurt voorrang geven bij het inschrijven in de school.
Ik ga: akkoord.
Het is maar de vraag waar ze anders heen moeten. Willen we dan echt files met kinderen uit gemeente A naar gemeente B en uit gemeente B naar gemeente A?
De meeste partijen gaan akkoord met de stelling. Alleen extreemrechtse iconen als Filip Dewinter, Gerolf Annemans, Geert Bourgeois en Pieter De Crem sturen hun kinderen blijkbaar liever ver weg. Of anders zien ze de kinderen van de armere wijken niet graag komen. Het kan beide richtingen uit.
Bij de randdebielen en per ongeluk in de lijst gesukkelde geletterde Vlamingen blijkt enkel Rik Torfs een tegenstander. Ik zou hier wel scherpzinnig uit de hoek willen komen, maar eigenlijk vraag ik me echt af wat zijn argumenten zijn.
Stelling 17: De kwaliteit van het onderwijs afmeten aan: de prestaties van de sterkste leerlingen versus de gemiddelde prestaties van alle leerlingen.
Ik kies: voor de tweede optie.
Als we enkel de prestaties van de sterkste leerlingen meten, meten we in feite slechts een gedeelte van het onderwijs. De kwaliteit van het onderwijs slaat op al het onderwijs en dus op alle leerlingen. Het eerste is gewoon een vrijgeleide voor statistische manipulatie.
Zowat alle politici hokken samen in het centrum. Dit betekent echter niet dat een compromis gemakkelijk te bereiken valt. Zo simpel is het nu ook weer niet.
Ook ons zootje OSRBV’s is het roerend eens met deze stelling. Ik vind er geen enkele die voor de eerste optie kiest. Eigenlijk is het maar de vraag of deze stelling wel genoeg potentieel heeft om in de stemtest thuis te horen.
Stelling 18: De kinderbijslag voor alle kinderen gelijk maken.
Ik ga: akkoord.
Nu wordt de kinderbijslag niet gebruikt als instrument om mensen af te straffen die zich te veel voortplanten. Overbevolking is nochtans ons ergste probleem. Het is zelfs het probleem dat bijna alle andere problemen veroorzaakt. Elke maatregel die de kinderwens kan afremmen, is meer dan welkom.
Bij de politici valt vooral de verdeeldheid binnen de Open Vld op. De kopstukken situeren zich aan beide uitersten van het spectrum en zouden dus best eens een intern debatje organiseren. Voor het overige zijn de meesten blijkbaar veeleer voor een gelijkschakeling te vinden.
Bij de OSRBV’s is de verdeeldheid even groot, maar natuurlijk zou dit wel eens sterk afhankelijk kunnen zijn van de mate waarin ze zelf kinderbijslag ontvangen. Alleen ben ik te lui om op te zoeken wie net hoeveel kinderen in huis heeft rondlopen.
Stelling 19: De automatische koppeling van de lonen aan de index behouden.
Ik ga: helemaal akkoord.
De redenen waarom ik voor een behoud van de automatische loonindexering ben, zijn te uitgebreid om hier in detail uit te leggen, maar ik zie ook weinig goede redenen om de koppeling af te schaffen. Een veelgehoord argument is dat de prijzen van veel producten dan zou dalen, maar dat zou natuurlijk ten koste gaan van de koopkracht van de mensen die deze producten moeten maken. Een ander argument dat steeds terugkeert, is dat hierdoor onze loonlasten te hoog zijn en we bijgevolg niet competitief zijn met de economieën in andere landen. Dit is natuurlijk complete nonsens. De reden waarom de lonen in sommige landen veel lager liggen, is dat die lonen opzettelijk laag worden gehouden. Denkt er nu echt iemand dat de mensen in de Derde Wereld het plezant vinden voor een aalmoes te moeten werken? Ze stemmen daar enkel mee in omdat ze geen alternatief zien.
Humor bij onze politici. De N-VA is uiteraard vierkant tegen alles wat de defintieve indeling van de maatschappij in rijk en arm tegenhoudt. Bij de Open Vld weten ze het nog niet goed. Maggie De Block vindt het allemaal zo erg niet, maar Bart Somers staat dan weer aan de andere kant van het spectrum. Dat is precies niet de eerste keer dat ze daar nog niet goed weten wat ze eigenlijk willen.
Onze OSRBV’s zien het, allicht naar de eigen loonfiches kijkend, niet zitten in de toekomst minder koopkracht te hebben. De evidente uitzondering is natuurlijk Karel Van Eetvelt, maar die wordt dan ook enkel en alleen betaald om de belangen van de economische elite in de media te verdedigen.
Stelling 20: De werkloosheidsuitkering beperken tot maximaal twee jaar.
Ik ga: helemaal niet akkoord.
Dit wordt een van de zogenaamde hete hangijzers tijdens de volgende regeringsvorming, tenzij iedereen plots tot inzicht zou komen en al die rechtse partijen onder de kiesdrempel zouden eindigen. Op het eerste gezicht lijkt het natuurlijk gewoon op een besparing. Als er maar twee jaar moet worden betaald, kosten die uitkeringen de staat eenvoudigweg minder geld. Dat is echter niet de reden waarom sommige partijen deze maatregel willen invoeren. Mensen die na twee jaar hun uitkering verliezen en toch willen overleven, kunnen geen looneisen meer stellen en zullen zich dus bereid moeten verklaren hard te werken voor een zeer laag loon. Ons land kent een minimumloon, maar op meer moeten ze niet meer rekenen. Aangezien ze niet in de werkloosheid kunnen blijven, hebben ze geen enkele kans tijdens onderhandelingen en zullen ze zich moeten plooien naar de wensen van de werkgevers, die uiteraard niets liever willen dan een leger gemakkelijk vervangbare goedkope arbeidskrachten die financieel zodanig met hun rug tegen de muur staan dat ze het zich niet kunnen permitteren te protesteren.
De politieke partijen zijn verdeeld volgens voorspelbare lijnen. Rechts wil al die profiterende doppers straffen voor de ellende die ze voor zichzelf hebben gecreëerd. Links en CD&V wil die mensen nog enige steun bieden. Mij verbaast het niet dat het Vlaams Belang ook tegen de maatregel is. Tenslotte zijn al die mensen enkel werkloos omdat die vuile migranten hun job hebben afgepakt. Dat de allochtonen zelf massaal in de werkloosheid zitten, wordt natuurlijk stilletjes verzwegen.
De lijst met irritante kwallen met enige bekendheid die deze maatregel steunen, is akelig lang. Goed, van Karel Van Eetvelt of Karel Torfs hadden we niets anders verwacht, maar iemand moet me toch eens uitleggen wat Eline De Munck bezielt. Beseft die dan niet dat ze als, nu ja, actrice uiteindelijk sowieso werkloos zal worden? Ze zou beter eens met Antje De Boeck praten. En denken die twee intellectuele luchtbellen Showbizz Bart en Christoff nu echt dat hun carrière eindeloos zal blijven duren?
Stelling 21: Het loon niet automatisch verhogen met de anciënniteit.
Ik ga: in lichte mate niet akkoord.
Ik ben op zich niet tegen een hoger loon voor mensen met een bepaalde anciënniteit, maar over de hoogte van de bedragen valt natuurlijk te discussiëren. Verder vraag ik me af hoeveel steun voor een dergelijk voorstel te vinden is bij een bevolking die grotendeels zelf van die toeslag op het loon geniet. De steuntrekkers krijgen natuurlijk geen anciënniteit, maar die worden op andere manieren geviseerd. Ik vraag me af voor wie bepaalde verkiezingsprogramma’s eigenlijk worden geschreven. Alleszins niet voor de zogenaamde man in de straat.
Zowat alle politici zijn het in lichte mate eens met deze stelling. Dat ziet er niet goed uit voor mensen die van plan zijn ouder dan 40 te worden. Enkel de PvdA is tegen, maar die moeten dringend eens het werk van Gramsci herlezen.
Bij de OSRBV’s geen spectaculaire resultaten, behalve natuurlijk weer bij de levensliederlijke Christoff. Zonder automatische toekenning van een leeftijdstoeslag zouden kaartjes voor zijn concerten natuurlijk wel eens buiten het financieel bereik van zijn doelgroep kunnen vallen.
Stelling 22: Wat kiest u: op pensioen gaan op een vaste leeftijd versus na een vast aantal jaren werken?
Ik kies voor: een vaste leeftijd.
Dit lijkt me de logica zelve. Als iemand om een of andere reden gedurende pakweg tien jaar werkloos is, moet hij dan blijven werken tot zijn 75e? En welke werkgever zit op door artrose en vergeetachtigheid geplaagd personeel te wachten?
Dit is blijkbaar een nieuw dogma. Blijkbaar wil zo goed als elke partij, met uitzondering van de PvdA, dat we allemaal een vast aantal jaren werken. Ze kunnen daar dan misschien zelf eens mee beginnen. Een volksvertegenwoordiger krijgt een voltijds pensioen na 36 jaar, los van de vraag of hij voordien ook nog heeft gewerkt.
Bij de als immer slechts gedeeltelijk relevante BV's bevindt de tot nu slechts minachting verdienende Olivier Deschacht zich plots eenzaam in het kamp van de PvdA. Dat zal bij hem allicht ook als een verrassing aankomen. Maar ja, binnen enkele jaren is het gedaan met balletjes schoppen en hij zal beseffen dat hij op dat ogenblik ook de grenzen van zijn competentieprofiel zal hebben bereikt.
Stelling 23: Brugpensioen pas mogelijk maken vanaf 60 jaar.
Ik ga: akkoord.
Dit is een typisch voorbeeld van de uitwassen van het kapitalisme. Een bedrijf sluit de deuren, meestal omwille van wanbeheer of een verplaatsing van de productie naar een land zonder milieuwetten, en de kosten worden mooi gesocialiseerd. De hele maatschappij mag opdraaien voor de dreigende armoede waar het bedrijf zijn personeel, soms na 40 jaar trouwe dienst, in laat wegzakken. Een aanpassing van het brugpensioen zal dat probleem natuurlijk niet helemaal oplossen, maar het moet eens gedaan zijn dat werkgevers kwade werknemers paaien met een brugpensioen dat ze niet zelf hoeven te betalen.
In het politieke spectrum valt vooral op dat Bruno Tobback eens met zijn partijgenoten zou moeten overleggen. Een consequent standpunt doet het nog steeds goed bij de kiezer. Verder is de PvdA radicaal tegen, maar die kiezen natuurlijk altijd de optie die de werkgever het meeste opbrengt, soms ook zonder goed te kijken waar dat geld vandaan komt. Ik dacht nochtans dat de rijken de crisis moesten betalen, niet wij.
Bij de bekendsten der Vlamingen is het ditmaal de smartschlagerlapper Christoff die zich broederlijk naast Peter Mertens opstelt. Ik heb er geen idee van of hij dat ook zelf al beseft. Ik heb er trouwens ook geen idee van of Christoff ook maar iets beseft.
Stelling 24: Wat kiest u: de asielregeling versoepelen of verstrengen?
Ik kies voor: een versoepeling, maar dan op mijn manier.
Het belangrijkste en overigens ook het enige rationele argument van het Vlaams Belang en dergelijke luidt altijd dat er hier niet voldoende plaats is om alle noodlijdenden van de planeet op te vangen. Dat klopt natuurlijk ook ergens. Het aantal vierkante kilometers binnen onze landsgrenzen of binnen de grenzen van de EU is nu eenmaal beperkt. Alleen zou ik heel die asielprocedure en, als we dan toch bezig zijn, ook ons beleid met betrekking tot ontwikkelingssamenwerking radicaal veranderen.
Volgens mij is er slechts één oplossing voor heel het probleem. We moeten alle kandidaten die hier asiel aanvragen of hier als illegaal tegen de lamp lopen gratis een opleiding aanbieden en vervolgens terugsturen. Alleen gaat het niet om een opleiding tot pakweg landbouwer of elektricien, maar een opleiding in het omverwerpen van het foute regime dat hen in hun land van herkomst onderdrukt. Onderdrukking is niet enkel een kwestie van schietgrage politieagenten, foltercellen en executies van politieke dissidenten. Onderdrukking heeft ook een economische dimensie. De meesten vluchten omdat ze straatarm zijn en geen perspectief op verbetering voor ogen hebben. De reden waarom ze arm zijn, is meestal te vinden in de rijkdom van een kleine elite die ter plekke de belangen bewaken van de banken en multinationals die alles bezitten en nooit een cent van hun winst zullen afgeven om anderen vooruit te helpen. Stuur ze terug, maar dan wel met wat overstock van FN Herstal in hun valies en laat ze ginder met onze steun een betere wereld creëren. Wij zullen in die wereld minder te zeggen hebben dan nu, maar we zullen tenminste niet op ons sterfbed moeten toegeven dat we al onze luxe, inclusief de pc waarop ik deze blog bijhoud, niet op de kap van de derde wereld hebben bijeengeschraapt.
Maggie De Block is trouwens voor een verstrenging. Eigenaardig, want ze heeft net bewezen dat de huidige wetten al voldoende ruimte bieden om veel mensen terug te sturen.
Gelukkig is Christoff, tussen twee playbacksessies in, terug tot zijn verstand gekomen en kiest hij opnieuw resoluut voor het meest rechtse standpunt dat hij kon vinden.
Stelling 25: De instroom van werkkrachten uit Oost-Europa beperken.
Ik ga: in zekere zin akkoord, maar dan ook weer op mijn eigen manier.
In feite mogen ze van mij allemaal hier komen werken. Wie mij kent, zal onmiddellijk bevestigen dat ik sowieso liever iemand anders al het werk laat doen. Maar dat mag geen excuus zijn voor wat men tegenwoordig sociale dumping noemt. Anders geformuleerd, mogen ze allemaal komen, maar dan wel om hier tegen hetzelfde loon te werken als onze lokale arbeiders.
Opvallend is dat geen enkel politicus zich eraan waagt zich volledig niet akkoord te verklaren. Blijkbaar is het probleem tot iedereen doorgedrongen, hoewel sommigen natuurlijk gewoon de werkgelegenheid van het eigen volk willen beschermen, desnoods ten koste van de rest van de hele planeet.
Wouter en Rik Torfs gaan beide niet akkoord. De ene ziet allicht graag goedkope arbeiders voor zijn fabriek en de andere zou allicht niet graag zijn Poolse kuisvrouw verliezen.
Stelling 26: Goed ingeburgerde asielzoekers niet meer terugsturen naar hun land van herkomst.
Ik ga: tot op zekere hoogte akkoord.
Ik verwijs hiervoor naar mijn antwoord op stelling 24, maar dat betekent natuurlijk niet dat we kinderen, mensen met medische problemen of mensen die ginds binnen de minuut in een cel worden gesmeten zo maar kunnen terugsturen. De vraag of ze goed ingeburgerd zijn, interesseert me eigenlijk slechts matig. Als ik kijk naar de normen en waarden van sommige van mijn eigen landgenoten, ben ik duidelijk ook niet goed ingeburgerd.
Rechtser dan Filip Dewinter kan iemand met betrekking tot deze materie allicht niet geraken, maar Pieter De Crem komt akelig dicht in de buurt. Hij was dan ook direct akkoord om zijn soldaatjes naar Afghanistan te sturen om op vuile buitenlanders te schieten. Iemand zou hem er eens op moeten wijzen dat Afghanen in Afghanistan eigenlijk niet de oningeburgerde buitenlanders zijn.
Onze OSORBV's zijn opvallend mild voor de ingeburgerde asielzoeker, met uitzondering van Showbizz Bart. Blijkbaar is het allemaal in orde als ze Nederlands hebben geleerd. Van mij mag dat gerust een criterium worden, maar dan moeten we wel consequent zijn en zowat iedereen ten Westen van de Dender deporteren.
Stelling 27: Wat kiest u: kerncentrales snel sluiten of langer openhouden?
Ik kies voor: een snelle sluiting.
Het zou Electrabel financieel veel pijn doen de centrales te moeten sluiten. Hebben we nog meer redenen nodig? Ah, wacht, er zijn problemen met de opslag van het nucleair afval. Bovendien zou een sluiting van de centrales, die uiteindelijk wel zeer veel stroom produceren, de energiesector dwingen meer werk van alternatieve energiebronnen te maken. Dat noemen ze politieke druk uitoefenen. De politiek mag zijn macht ook wel eens in positieve zin aanwenden.
Onze huidige minister van Energie is alvast voor de sluiting gewonnen. Groen ook, maar het tegendeel zou pas verrassen. De N-VA is natuurlijk voor het openhouden van de centrales, waarschijnlijk omdat ze daar graag Vlaams geld naar een Frans bedrijf zien stromen.
Rik Van Cauwelaert, die stilaan wel eens een vast loon van het N-VA-partijsecretariaat zou mogen ontvangen, is het eens met zijn idolen. De levensliedenaar Christoff wil de centrales daarentegen snel dicht, maar die heeft allicht angst van alles wat hij niet begrijpt. Het gerucht doet de ronde dat hij ook de stelling van Pythagoras strafbaar wil maken.
Stelling 28: Wat kiest u: Europa minder macht geven of meer macht geven?
Ik kies: voor een sterkere Europese Unie, op voorwaarde dat de bevolking zelf even nadenkt over de politieke koers die de Unie zou moeten voeren.
De Europese verkiezingen worden vaak gewonnen door partijen die met hun nationaal verkiezingsprogramma scoren en dat komt de Europese besluitvorming niet ten goede. Los daarvan ben en blijf ik erbij dat de natiestaat een verouderd idee is, ontwikkeld in de 19e eeuw door mensen die het postfeodale Europa nieuwe structuren wilden geven. Welnu, het is tijd voor het postnationale Europa.
De N-VA laat zich niet vangen en kiest niet uit nationalisme voor minder Europa. Het Vlaams Belang is natuurlijk tegen iedereen die zich komt moeien, inclusief eigenlijk de Vlaamse Regering zo lang ze daar zelf geen deel van uitmaken. De walgelijke Pieter De Crem is voor meer Europa. Zijn eigen ambities hebben hier uiteraard niets mee te maken.
Onze OSORBV's zijn de EU vrij goed gezind, met uitzondering dan van Rik Van Cauwelaert. Dat zal zijn broodheren van de N-VA geen plezier doen, maar misschien probeert hij op deze wijze de schijn hoog te houden een zelfstandig denkend mens te zijn.
Stelling 29: Terugbetalen van gezondheidskosten koppelen aan hoe gezond iemand leeft.
Ik ga: absoluut niet akkoord.
Dit is in de praktijk trouwens niet werkbaar. Iemand die ongezond werk verricht, leeft in feite ongezond. Krijgt die dan geen terugbetaling meer? Uit diverse onderzoeken blijkt dat leven in armoede ziek maakt. Moeten we hieruit besluiten dat mensen zonder geld geen terugbetaling meer krijgen omdat ze geen geld hebben? Krijgen mensen geen geld meer van de ziekenkas omdat ze in een door de industrie vervuild gebied wonen?
Blijkbaar vindt een groot gedeelte van de bevolking dat de terugbetaling aan de levensstijl mag worden gekoppeld, maar ik vraag me af hoe diep ze daar zelf over hebben nagedacht. De meesten denken volgens mij niet verder dan de facturen van rokers met longkanker of van cholesterolbommen die de frituur blijven frequenteren. Eens zien welke ogen ze trekken als er eens iemand het debat met echte cijfers begint te voeren.
Voor één keer kiezen onze politici toch voor het gezond verstand. Ik vind er zelfs geen enkele die zich voor deze stelling uitspreekt. Nu ja, elke partij telt wel een paar dokters onder de leden die snel kunnen uitleggen dat het allemaal zo eenvoudig niet is.
Bij het zootje BV's is Olivier Deschacht de extreemste. Die denkt natuurlijk dat hij als sportman gezond leeft. Ik zou wel eens willen weten wie al die blessures betaalt. Bovendien zou ik ook wel eens willen weten hoe hij hierover zal denken als hij rond zijn 40e verjaardag over kapotte knieën begint te klagen.
Stelling 30: Het uitbreiden van de euthanasiewet naar minderjarigen was een goede beslissing.
Ik ga: helemaal akkoord.
Meerderjarigheid is een juridisch concept, dat bovendien historisch groeit en evolueert. Fysieke pijn is geen juridisch concept en heeft niets te maken met de cultuur waarin iemand leeft.
De meeste partijen zijn voor de uitbreiding gewonnen. Enkel CD&V en het Vlaams Belang vinden fysiek lijden een onlosmakelijk onderdeel van het leven. Nu ja, als ze samen een coalitie zouden vormen, zouden we de mogelijkheid tot euthanasie beter uitbreiden tot iedereen die lijdt aan een moreel besef.
De meeste bekende figuren in de lijst vinden de uitbreiding ook een goede zaak. Uitzonderingen zijn Olivier Deschacht, die vergeten was het woord eerst eens op te zoeken, Rik Van Cauwelaert, die blijkbaar nog conservatiever is dan de gemiddelde christendemocraat, en Karel Van Eetvelt, die waarschijnlijk denkt dat hard werken tegen een laag loon volstaat om die jongeren niet langer aan hun pijn te doen denken.
Al bij al zou de lezer natuurlijk kunnen denken dat het er me enkel om te doen is wat persoonlijke meningen te geven en ondertussen op gratuite wijze te spotten met ongelooflijk intelligente of getalenteerde Vlamingen. Wel, gelukkig heb ik ook nog een echte conclusie.
Ik kan gerust begrijpen waarom mensen kritiek op de 'traditionele' linkse partijen hebben. Ik kan gerust begrijpen waarom mensen niet op de niet zo traditionele maar wel op andere vlakken nogal controversiële PvdA willen stemmen. Ik kan gerust begrijpen waarom mensen er gewoon genoeg van hebben en helemaal niet meer willen stemmen. Maar geen enkel argument tegen alle of een van de linkse partijen kan ooit een excuus zijn om op een rechtse partij te stemmen. Daar zijn nooit argumenten voor te vinden.
