Malcolm legt uit: waarom de staking van 15 december onze regeringen blij zou moeten maken

Iedereen [1] verwacht natuurlijk dat ik hier een reeks argumenten voor de vakbondsacties en tegen het beleid van diverse regeringen zal opsommen. Hoewel ik de meeste van die argumenten volledig onderschrijf, wil ik het over iets anders hebben. Natuurlijk is er een alternatief. Natuurlijk is het kapitalisme een moreel verwerpelijk economisch model dat armoede en ongelijkheid veroorzaakt. Natuurlijk luisteren onze politici harder naar de eisen van bedrijfsleiders dan naar hun eigen bevolking. Natuurlijk zal het beleid van onze Vlaamse of federale regering, zelfs als iedereen de maatregelen zonder protesteren volledig uitvoert, ons niet vooruithelpen. Natuurlijk zullen de komende jaren de rijken rijker en de armen armer worden. Natuurlijk zullen besparingen in het onderwijs ons in de toekomst veel meer kosten dan wat nu wordt bespaard. Natuurlijk leiden besparingen op cultuur tot een algemene verarming van de samenleving. Maar dat staat overal al te lezen en eindeloze herhalingen helpen de discussie eigenlijk niet vooruit.

Neen, ik wil een ander punt aanhalen dat blijkbaar nog niet zijn weg naar de massa en hun media heeft gevonden. De huidige meerderheid vindt dat de overheid moet besparen. Dat is natuurlijk gemakkelijker gezegd dan gedaan. Bepaalde taken kosten nu eenmaal een hoop geld en besparingen op de loonkosten veroorzaken traditioneel altijd veel onvrede. Maar nu heeft zich blijkbaar een alternatieve methode aangediend om de regeringsdoelstellingen te bereiken.

Ik weet uit zeer goede bron dat de stad Leuven met deze staking maar liefst 20.000 euro bespaart. Mensen die staken, krijgen geen loon. In lege lokalen wordt weinig stroom verbruikt. Stilstaande auto's verbruiken weinig brandstof. Afgelaste activiteiten wegen niet op het budget.

Het Vlaamse Gewest telt 308 gemeenten. Daarnaast hebben we in dit land elf provincies, een hoofdstedelijk gewest en honderden instellingen en entiteiten van gewesten, gemeenschappen en de federale overheid. Ik ben niet in staat uit te rekenen hoeveel de besparing de overheid in totaal zal opbrengen, maar volgens mij zou dat wel eens een zeer aanzienlijk bedrag kunnen worden. Nog een tiental stakingsdagen van dit formaat en de besparingsdoelstelling van de regering is bereikt. Wie kan daar nu over klagen?

Tot slot heb ik ook vernomen dat het stadsbestuur van plan zou zijn deze plotse en enigszins onverwachte inkomsten, voor zover we een besparing zo mogen omschrijven, aan een goed doel te schenken. Dat laatste valt natuurlijk nog te bezien, want die beslissing is nog niet geofficialiseerd, maar ik ben er zeker van dat ik een paar goede doelen kan bedenken die in aanmerking zouden mogen komen. De stakingskas van de vakbonden ligt natuurlijk voor de hand, maar wie andere opties ziet, mag altijd iets suggereren in de commentaren hieronder.

--------------
[1] U weet wel, al die miljoenen lezers van deze blog.