Ik weet dat het al een hele tijd geleden is dat ik nog iets op deze blog heb gepost. Ik zal het maar op de drukte op de werkvloer steken, een excuus dat al jarenlang als hip en trendy geldt. In elk geval is het de bedoeling de komende weken en maanden weer regelmatig een bijdrage te leveren tot het debat over de terechte teloorgang van onze normen en waarden. Om mezelf enige druk op te leggen[1] geef ik hier zelfs al een overzichtje van wat zoal zal volgen. Zo mag de lezer zich verwachten aan:
- delen 4 en 5 van de reeks over het door ons ondertussen uittredend federaal parlement geplande rookverbod in de horeca. In deel 4 zal ik de tekst van de wet eens onder de loep nemen en verduidelijken, want ik ben er redelijk zeker van dat bijna niemand ooit de moeite doet de bronteksten zelf te lezen. In deel 5 zal ik, tot slot, op basis van deze tekst en andere elementen uit onze niet erg beknopte wetgeving een aantal loopholes trachten te vinden om het rookverbod te omzeilen of te minimaliseren.
- delen 3 en 4 van de reeks over de maatschappelijke gevolgen van de erkenning van de NSV door LOKO. In beide delen zal ik trachten uit te leggen waarom de Leuvense Overkoepelende Kringorganisatie eigenlijk geen fundamentele bestaansreden meer heeft en enkel nog dient om de belangen van een paar individuen te verdedigen.
- een stukje over de zogenaamde onafhankelijkheid van professionele muzikanten, die hun afhankelijkheid van een werkgever inruilen voor de afhankelijkheid van een wispelturige industrie zonder rechtstreekse werkgever.
- een nuchtere analyse van de redenen waarom atheïsme een conditio sine qua non is om de menselijke beschaving te redden. Dit klinkt natuurlijk zeer provocatief, maar in feite is het niet zo bedoeld. Wie zou ik trouwens moeten provoceren? De honderden pilaarbijters die mijn blog lezen? Dit is louter een poging tot objectiviteit ten aanzien van een verschijnsel dat de mensheid al decennia aangrijpt om het eigen leven en de samenleving enig gevoel van richting te geven. Alleen stel ik me vragen bij die richting.
- een afrekening met een verschijnsel uit het verleden dat ook nu nog dagelijks blijft doorwerken, oftewel de beargumenteerde stelling dat de huidige onmacht van de politieke linkervleugel grotendeels de rechtstreekse schuld van de zogenaamde Millet-generatie is.
- verder natuurlijk nog een bijzonder sloganeske afrekening met de idioten die de val van de regering hebben voorbereid en uitgevoerd. Hun bijzonder cynische machtsspelletjes zullen hen ditmaal geen fortuin opleveren.
- in het verlengde van het voorgaande heeft iedereen natuurlijk ook recht op een reactie op http://www.standaard.be/interactie/?poll=11878 , een zogenaamde poll die ons met onze eigen, hopelijk tijdelijke, machteloosheid confronteert.
- tot slot volgt midden in de verkiezingscampagne zowaar een echt stemadvies. Laat Malcolm Nix uw toekomst voorspellen op basis van de verkiezingsprogramma’s en besef hoe erg het met onze samenleving gesteld is. Als een volk de leiders krijgt dat het verdient, mag ik dan stemmen om het volk te vervangen?
----------
[1] Ik kan niet garanderen dat dit veel zal helpen, maar we kunnen het altijd eens proberen.
