Inleiding:
Zoals elk jaar, plaats ik met plezier en overtuiging mijn eigen overzicht van het voorbije jaar. Er zijn er natuurlijk wel meer die in deze bourgondische periode even willen terugblikken, maar ik focus me enkel op wie ons dit jaar helaas of gelukkig is ontvallen.
Voor goed nieuws over alle menselijke verwezenlijkingen in de afgelopen twaalf maanden verwijs ik de lezer graag door naar de dichtstbijzijnde fake news-site. Voor correct nieuws over alle ellende die de mensheid weer eens volledig aan zichzelf te danken heeft, verwijs ik diezelfde lezer gewoon door naar eender welke ongecensureerde krant.
Het is natuurlijk niet helemaal eerlijk enkel in te gaan op de overlijdens van beroemde, beruchte of bijzonder interessante mensen. Op elk continent zijn weer veel mensen in alle anonimiteit het dodelijk slachtoffer geworden van het machtsstreven van grote zelfverklaarde leiders die zonder uitzondering allemaal als psychopaat of narcist kunnen worden gediagnosticeerd.
De oorlog in Oekraïne en de door de Israëlische overheid georganiseerde massamoord in Palestina die we van de meeste Europese regeringen geen genocide mogen noemen, zijn natuurlijk vaak in het nieuws geweest, maar in Oost-Congo, Zuid-Soedan, Yemen of Myanmar ging het er al even bloederig aan toe. Volgend jaar kunnen we Venezuela na de Amerikaanse invasie waarschijnlijk aan dat lijstje toevoegen.
Het is veel te gemakkelijk de verantwoordelijkheid voor deze conflicten en de daaruit voortvloeiende omzetstijgingen bij de verkopers van grafzerken te verklaren met een verwijzing naar een dictatoriale heerser die zijn troepen uitzendt. Natuurlijk zijn president Poetin, premier Netanyahu of aspirant-monarch Donald I gewetenloze misdadigers die probleemloos duizenden of zelfs miljoenen mensen willen opofferen om hun eigen status te verhogen, maar we mogen nooit vergeten dat een dictator slechts één mens is. Zonder al die meelopers die met de glimlach toetreden tot hun politieapparaat, hun leger en hun propagandamachine kunnen ze letterlijk niets beginnen. Een dictator is maar zo sterk als de kracht van zijn entourage. Zodra iedereen zich van hem afkeert, is de dictator een machteloze vluchteling die voor zijn eigen leven moet vrezen. Saddam Hussein was de onbetwiste heerser van Irak tot hij dat niet meer was. Hij is uiteindelijk gevonden in een oncomfortabel hol in de grond.
Wie echt verzet wil plegen, moet zijn tijd dan ook niet steken in kritiek op de heerser aan de top. Die zal zijn beleid daardoor toch niet aanpassen. Echt verzet focust zich op de handlangers van de dictator, zij die dagdagelijks arresteren, folteren, met drones bombarderen en het regime verheerlijkende nieuwsberichten verspreiden. Zij zijn even schuldig en krijgen in ruil niet eens een paleis vol goud of een een uitnodiging van de ongetwijfeld ergens schuilgaande opvolger van Jeffrey Epstein. Zij zijn maar uit op een beloning, namelijk een oplossing voor hun frustraties. Als ze als mens geen respect van hun omgeving krijgen, trekken ze een uniform aan om het af te dwingen.
Het zou dus evenzeer steek houden al die overlijdens te negeren van spraakmakende figuren die lang geleden of heel recent een impact op de levens van anderen hebben gehad en een lange grafrede te schrijven voor al die onschuldigen die toevallig in weg liepen van de ambities van de verkeerde mensen. Wie zich geroepen voelt, mag dat natuurlijk alsnog doen, maar ik heb me toch weer geconcentreerd op de overlijdens van opmerkelijke individuen die om een of meerdere redenen echt wel onze aandacht verdienen.
Na deze nogal zwaarwichtige inleiding, beginnen we eraan met een wat veelal luchtige variapuntjes. De overige hoofdstukken zullen de volgende zeven dagen uw richting uitkomen. Veel leesplezier en probeer toch nu en dan nog een paar minuten van het leven te genieten!
Varia:
De wereld heeft weer een nieuwe oudste bewoner, namelijk Ethel Caterham. Zij kreeg die titel na het overlijden in april 2025 van Inah Canabarro Lucas, een Braziliaanse non die maar liefst 116 jaar en 326 dagen oud werd. Helaas betekent haar vroege intrede in het klooster ook dat er over haar leven zelf weinig boeiends te vertellen valt.
Bijna even oud werd Marita Camacho Quiros, niet enkel de oudste vrouw van Costa Rica, maar tot nu toe ook de oudste weduwe van een president ooit. Haar man, voormalig president Bolmarchich, was trouwens een zeer interessante figuur en lid van een comité opgericht om een wereldwijde grondwet op te stellen, een initiatief dat ook de Verenigde Naties zou vervangen door een wereldwijd parlement. Tegen het eind van de jaren 1970 werd de idee samen met elke vorm van optimisme definitief ten grave gedragen.
De Amerikaanse Viola Fletcher werd dan weer 111 jaar oud. Er zijn nochtans pogingen ondernomen om dit te voorkomen, want Fletcher was de oudste overlevende van het zogenaamde Tulsa Massacre in 1921, een door de plaatselijke autoriteiten getolereerde moordpartij door leden en sympathisanten van de Ku Klux Klan die tot minstens 36 doden en voor miljoenen aan materiële schade leidde. De slachtoffers hebben uiteraard geen enkel compensatie ontvangen en Oklahoma heeft haar segregatiewetten tot 1965 in stand kunnen houden.
Tweelingen hebben vaak een band die anderen zich moeilijk kunnen inbeelden en dat gold zeker voor de Duitse Alice en Ellen Kessler, ook wel bekend als de Kessler-Zwillinge. Samen waren zij een zeer populaire varieté-act in de jaren 1950 en 1960, maar hun intense band leidde ertoe dat ze wel allerlei romantische relaties hadden, maar nooit wilden trouwen. Partners waren immers nog steeds buitenstaanders. Die houding hielden ze vol tot op het einde, want eind dit jaar hebben ze op 89-jarige leeftijd samen en gelijktijdig euthanasie gepleegd.
Wie de term 'Stockholmsyndroom' hoort, denkt vaak aan een bankoverval met gijzelaars in 1973. Wat weinigen echter weten, is dat de belangrijkste eis van de overvaller de vrijlating was van zijn goede vriend Clark Olofsson, een notoir gangster en plaatselijke celebrity. Olofsson zelf is tientallen malen gearresteerd en veroordeeld voor zijn betrokkenheid bij overvallen, drugssmokkel en schietpartijen. Een van de redenen waarom hij zo veel verschillende feiten kon plegen, was zijn bijzondere bekwaamheid in het ontsnappen uit gevangenissen. Zo leefde hij gedurende jaren als voortvluchtige vlak buiten Brussel onder de naam Daniël Demuynck. Sommige Belgen hebben hem ongetwijfeld ontmoet, zonder te beseffen wie ze voor zich hadden.
Blijkbaar kan het Stockholmsyndroom ook in omgekeerde richting werken. Toen de latere politicus John McCain in 1967 door de Vietcong gevangen werd genomen, kwam hij terecht in het kamp Hoa Lo, geleid door kolonel Tran Trong Duyet. Toen McCain het in 2008 tegen Barack Obama opnam om de nieuwe Amerikaanse president te worden, riep Duyet de Amerikanen op om op hem te stemmen.
Sommige mensen maken het wel gemakkelijker dan anderen om een jaaroverzicht te schrijven. Zo hield de Britse beroepscrimineel Brian Warrington zelf zijn eigen Wikipedia-pagina bij, met uitvoerige aanvullingen na elke nieuwe veroordeling. Warrington werd meermaals veroordeeld voor drugshandel, maar opvallend genoeg niet toen de Britse douane maar liefst 908 kg cocaïne op zijn jacht aantrof. Daar kwam namelijk nooit een rechtszaak van, want volgens een politie-inspecteur was Warrington eigenlijk een informant. Diezelfde inspecteur reeds iets later rond in een BMW met een marktwaarde van ongeveer 70.000£. De auto stond ingeschreven op naam van Warrington. Het is wel niet aangewezen Brian te verwarren met zijn zoon Brian Jr., want die laatste heeft zijn vader ooit het ziekenhuis in gemept nadat hij zelf een straf had uitgezeten voor de smokkel van cocaïne naar Duitsland.
De Noor Arnfinn Nesset was een psychopaat die een volledige controle over de mensen in zijn omgeving nastreefde. Hij werd dan maar verpleger in een rusthuis, waar hij vervolgens de patiënten met dodelijke injecties kon vermoorden, wat toch een zeer verregaande controle over hun leven inhoudt. Het is niet eens zeker hoeveel slachtoffers hij heeft gemaakt, want de schattingen lopen uiteen van 22 tot 139 mogelijk verdachte sterfgevallen. Het is algemeen geweten dat er in de zorgsector een groot tekort aan personeel is, maar in sommige gevallen is het misschien toch beter niet elke sollicitant aan te werven.
Niet zo lang voor het jaareinde overleed in de Amerikaanse staat Washington Kevin Coe, in 1985 veroordeeld voor een hele reeks verkrachtingen. Opmerkelijker is evenwel dat zijn moeder enkele maanden later ook achter de tralies verdween. Zij had namelijk een huurmoordenaar ingeschakeld om de aanklager en de rechter in het proces tegen haar zoon te om te brengen. Nog opmerkelijker is dat de vader van het gezin als redacteur van een plaatselijke krant ellenlange artikelen over de zoektocht naar de verkrachter had geschreven en het publiek had gevraagd elk beetje informatie zeker aan de politie te melden, wat onrechtstreeks tot de arrestatie van zoonlief Kevin had geleid. Onwetendheid is werkelijk een kernbegrip in elk onderdeel van het Amerikaans denken.
Als het over executies gaat, denken mensen spontaan aan de VS, China, Saoedi-Arabië of Iran, maar ook in Japan worden de ergste criminelen nog opgehangen. Nu ja, er wordt tenminste niet meer van hen verwacht dat ze zichzelf uitbenen met een scherp mes. In elk geval overkwam dit ook Takahiro Shiraishi, die suïcidale vrouwen uitnodigde met de belofte hen te helpen zelfmoord te plegen, waarna hij ze zelf wurgde. Toen uiteindelijk een huiszoeking werd gehouden, vond de plaatselijke politie de in stukken gehakte resten van negen slachtoffers in zijn diepvriezer. De eerste vraag die dit oproept, is eigenlijk hoe groot de gemiddelde Japanse diepvriezer wel niet moet zijn.
De redenen waarom iemand de doodstraf kan krijgen, variëren uiteraard van land tot land. In sommige landen is de doodstraf eenvoudigweg afgeschaft en in Singapore volstaat het bezit van 15 gram of meer heroïne. In de VS werd Richard Djerf terechtgesteld, officieel voor een viervoudige moordpartij, maar misschien vormde zijn laatste maal in de gevangenis een betere aanleiding om met hem af te rekenen. Hij bestelde een dubbele cheeseburger met sla en tomaten, onion rings met ketchup en een stukje kersentaart met slagroom. De VS is officieel nog steeds het rijkste land ter wereld, heeft op zijn grondgebied 5.916 universiteiten, heeft 71 percent van alle ooit toegekende Nobelprijzen ontvangen, telt het zevende hoogste aantal restaurants met een of meer Michelin-sterren, verkoopt jaarlijks miljoenen kookboeken en dat is dan het beste wat hij kon bedenken?
Het laatste avondmaal van Frank Walls bestond dan weer uit kip, steak, gebakken patatjes en kaastaart. Hij werd veroordeeld voor verschillende moorden, maar niet die op Lindsay Sams in 1986. In die tijd was Walls, mentaal al helemaal klaar voor zijn komende reeks verkrachtingen en moorden, er zelfs in geslaagd een echte relatie te beginnen met een meisje uit de buurt. Zij woonde bij haar stiefvader. Met de moord op Sams had Walls echter niets te maken, want dat was het werk van diezelfde stiefvader. Only in America!
Executies kunnen natuurlijk meerdere vormen aannemen. Ian Watkins was ooit de zanger van de Welshe rockband Lostprophets, maar daar kwam in 2012 abrupt een einde aan toen hij werd vervolgd voor drugssmokkel, bezit van kinderpornografie en verkrachting van minderjarigen. Lostprophets heeft maar liefst vier albums in de Britse top 10 gehad, maar overleefde de controverse niet en ontbond zichzelf kort na de aanhouding van Watkins.
Opvallend is wel dat de plaatselijke politie tussen 2008 en 2012 meermaals was aangesproken door allerlei mensen die goed wisten waarmee Watkins bezig was, inclusief zijn ex-vriendin die hen wist te vertellen dat hij in Los Angeles een tweejarig meisjes had aangerand en een Australische vrouw die klacht wilde indienen omdat Watkins haar kind had misbruikt. Blijkbaar moeten verklaringen vier jaar in een dossierkast liggen voor ze ernstig worden genomen, want uiteindelijk is zijn pedofiel palmares pas aan het licht gekomen tijdens een huiszoeking na een arrestatie voor drugsbezit.
Watkins werd veroordeeld tot 29 jaar celstraf, maar daar kwam voortijdig een einde aan toen hij in oktober 2025 werd doodgestoken door twee andere gevangenen, waarvan er eentje nota bene zelf voor verkrachting in de cel zit.
Wijlen Mike Rinder was ooit een van de topfiguren van de Church of Scientology, een criminele organisatie die zichzelf een spiritueel kantje heeft aangemeten om allerlei verdachte geldstromen te verbergen. Ooit waren dergelijke uitspraken gevaarlijk, want Scientology had sterk uitgebouwde procedures om critici te intimideren en met dure rechtszaken te bestoken, een taak die aan Rinder was toevertrouwd. Na zelf een paar keer te veel te zijn mishandeld door de huidige voorzitter David Miscavige en zijn meest gehersenspoelde accolieten heeft hij de organisatie verlaten en zich opgeworpen als een verdediger van gevluchte leden die de interne wantoestanden willen aanklagen. Mede hierdoor heeft Scientology veel van zijn slagkracht verloren, maar toch wachten we nog steeds op die grote algemene rechtszaak die het hele imperium ten val moet brengen.
Dit betekent natuurlijk niet dat het buiten deze sekte beter ging met de spiritualiteit van de Amerikaanse bevolking. Gedurende jaren was Jimmy Swaggart een zeer populaire prediker die miljoenen televisiekijkers wist te bereiken.
Dat hij een gedeelte van die inkomsten gebruikte om in Mozambique contrarevolutionairen te bewapenen die daar in de naam van de strijd tegen het communisme systematisch de mensenrechten schonden, stoorde blijkbaar weinigen. Wat zijn populariteit daartegen wel heeft gedecimeerd, is zijn frequent gebruik van de diensten van prostituees. Die praktijken zijn overigens aan het licht gekomen omdat hij werd geschaduwd in opdracht van een rivaliserende prediker op zoek naar chantagemateriaal nadat Swaggart hem van net hetzelfde had beschuldigd. Het verhaal over die zonde en die eerste steen hadden ze tijdens hun intensieve bijbelstudies blijkbaar overgeslagen.
De Australiër Gerald Ridsdale was een priester die na een jarenlange doofpotoperatie toch schuldig werd bevonden aan het seksueel misbruik van tientallen kleine jongetjes. Eentje daarvan was zijn eigen neef. Ergens hebben we dat verhaal dichter bij huis precies ook al eens gehoord.
Daar blijft het overigens niet bij, want in april verscheen het overlijdensbericht van kardinaal Theodore McCarrick. Uiteraard is ook hij veroordeeld voor zedenfeiten met minderjarigen. Hij is tot nu toe trouwens de enige kardinaal die voor dergelijke feiten uit het priesterschap is gezet.
Mikayla Raines was dan weer de oprichtster en bezielster van een dierenasiel dat zich vooral op de strijd tegen het kweken voor bont focuste. Volgens haar naasten speelde cyberbullying op sociale media een grote rol in haar zelfmoord. De aandeelhouders van de grote technologiebedrijven en hun boekhouders liggen er momenteel niet wakker van.
De Britse radiopresentator James Whale vroeg tijdens uitzendingen regelmatig begrip voor zijn dyslexie, een probleem dat volgens hem meer aandacht verdiende. Dat stond wel in enig contrast met zijn behandeling van Nichi Hodgson, een schrijfster die tijdens een uitzending kwam vertellen over haar ervaringen als slachtoffer van een verkrachting en die door Whale gewoon werd onderbroken om haar uit te lachen. Andermans problemen verdienen blijkbaar minder aandacht. Hij werd ook nog eens geschorst omdat hij de luisteraars opriep voor Boris Johnson te stemmen. Dat zal ook weer niemand verbazen. Whale was zo irritant dat het nog steeds zwaar miskende Wat Tyler zelfs een song heeft uitgebracht waarin hij op weinig subtiele wijze wordt vergeleken met een assortiment aan geslachtsdelen.
De Britten zijn natuurlijk sowieso niet vies van wat dubbele moraal en het turbulente bestaan van de club Annabel's, genaamd naar de eind dit jaar overleden lady Annabel Goldsmith, is daar een mooi voorbeeld van.
Als telg uit een gegoede familie met adellijke banden was zij uiteraard een voorstander van de Brexit. Het land kon beter worden bestuurd door de plaatselijke elite. Ze had nochtans beter moeten weten, want die volgens diezelfde logica zeer betrouwbare elite bestond onder meer uit haar twee opeenvolgende echtgenoten en haarzelf, allemaal betrokken bij jarenlange buitenechtelijke affaires. Haar kinderen deden het overigens niet veel beter, want eentje betaalde zelfs privédetectives met geld van de bankrekening van de club om te achterhalen wie de minnaar van zijn toen zwangere zus was. Die broer had zelf niet zo veel succes bij de andere sekse, want zijn gezicht was verschrikkelijk verminkt nadat hij onder handen was genomen door een tijger in de privédierentuin van John Aspinall, casinobaas, antisemiet, openlijke bewonderaar van Adolf H. en dus uiteraard ook helemaal pro-Brexit. Zijn moeder heeft later wel verklaard dat ze er spijt van had dat ze haar jonge kind zo dicht bij een zwangere tijger had laten spelen.
De hele familie had zo veel vertrouwen in het Britse volk dat ze tegen de slechte invloeden van de EU wilde beschermen dat bij de ingang zelfs zandzakjes lagen als bescherming tegen terroristische aanslagen. Doelwitten waren er in elk geval genoeg, want Annabel's werd gedurende jaren bezocht door de absolute elite, inclusief zelfs Elisabeth II, die door haar omgeving zo werd vereerd dat op het internet te vinden is dat ze die avond een gin-martinicocktail zonder citroen heeft gedronken. Op het podium stonden de grootste sterren van het moment, waaronder Frank Sinatra, door de toenmalige chef in de keuken omschreven als 'the greatest Italian since Mussolini'. Shirley Bassey mocht dan weer niet meer binnen nadat ze diezelfde kok een ongetwijfeld verdiende mep in zijn gezicht had gegeven.
Hoe langer de lijst met anekdotes wordt, hoe meer men zich afvraagt waar Ricky Gervais nog op wacht om hier de ultieme cringe-serie van te maken.
De Indische chirurg George Abraham was wel een echte perfectionist. Toen hij vaststelde dat zijn rechterhand constant te zeer trilde om nog te kunnen opereren, heeft hij zich gewoon opgehangen. Misschien volgt nog een overheidscampagne om werknemers die fysiek niet meer meekunnen, maar nog te jong zijn om op pensioen te kunnen gaan, aan te sporen om zijn voorbeeld te volgen.
Het Russisch model Kseniya Alexandrovo is dan weer echt overleden in een auto-ongeval, zonder enige inmenging van een overheid die kritische stemmen het zwijgen wil opleggen. Vergeet overigens overdreven snelheid of dronken chauffeurs, de auto botste tegen een eland.
In China overleed de reuzenpanda Gu Gu in een zoo. De panda is viermaal in het nieuws gekomen, driemaal omdat hij bezoekers had gebeten die te dicht waren genaderd en eenmaal omdat hij op de foto mocht met de Amerikaanse First 'Lady' Melania Trump tijdens een staatsbezoek aan China. Hoewel zij even dichtbij kwam als die andere drie, heeft hij haar niet gebeten. Wat een achterlijk beest.
Het gemiddeld IQ in de VS is helaas ernstig gedaald na de dood van de bonobo Kanzi. Kanzi verstond 3.000 woorden, kon mensen vragen stellen door middel van een notepad met aangepaste interface, kon zelf een kampvuur maken om marshmallows te roosteren en heeft de 'final level boss', of hoe die dingen ook mogen heten, van het spel Minecraft verslagen. De marshmallows zijn misschien een uitzondering, maar voor de rest zijn de meeste white supremacists niet in staat dit te evenaren.
De orca Katina heeft het wel minder goed gehad. Op driejarige leeftijd werd ze in het wild gevangen, waarna ze de 47 jaar mocht doorbrengen in amusementsparken in Canada, Californië, Ohio en tot slot het beruchte Seaworld in Florida, waar het verzet onderwater broeide en uiteindelijk drie trainers de dood vonden. Katina was daar zelf niet bij betrokken, maar keek hoogstwaarschijnlijk goedkeurend toe.
Ook overleden is de Amerikaanse hond Norbert, populair gemaakt door zijn verschijning in tal van boeken en online filmpjes. Het opmerkelijkst aan zijn carrière is wel de omschrijving op Wikipedia: “He had volunteered at nursing homes, hospitals, special events and schools”. We moeten dus blijkbaar aannemen dat de hond zich uit vrije wil en zonder externe druk of inmenging bij al die instanties heeft aangemeld om een helpende hand toe te steken.
Hurricane, een Mechelse scheper die de Amerikaanse Secret Service zich had toegeëigend, heeft tenminste nog vijf medailles gekregen voor zijn diensten ter bescherming van voormalig president Obama. Hij moet wel zeer trots zijn geweest toen hij de Secretary's Award for Valor en de PDSA Order of Merit in ontvangst mocht nemen. Het is ook mogelijk dat het hem geen bal kon schelen, een houding die de meeste dieren en de wat slimmere mensen allicht hebben ten overstaan van de irrelevante rituelen waarmee mensen hun eigen sociale interacties overbodig complex maken.
Na al de honden volgt ook nog een kat, want in Japan overleed Maru, ook wel omschreven als de populairste kat op het hele internet. Filmpjes over zijn nogal saaie avonturen in een kleine woonkamer zijn maar liefst 557 miljoen keer bekeken. Dat is meer dan eender welke documentaire over een belangrijk thema.
