In dit tweede deel blikken we terug op een boel overleden acteurs, regisseurs, maar ook op een paar grote auteurs die ons hebben verlaten. Bijna alle mensen in deze categorieën zijn een natuurlijke dood gestorven, zelfs al hebben sommigen een vrij onnatuurlijke levensloop gekend.
Film
De filmwereld moet het sinds dit jaar stellen zonder de vaardigheden van regisseurs als Hugh Hudson, die nooit het succes van zijn debuutfilm 'Chariots of Fire' wist te evenaren, William Friedkin, die zijn successen in de vroege seventies nadien ook niet meer wist te evenaren en Raoul Servais, uitgesproken anarchist en in eigen land vergeten pionier van de animatiefilm.
Tot slot overleed ook Carlos Saura, de maker van 'Cria Cuervos', een film die niemand heeft gezien, maar waarvan iedereen die ooit in een bruine kroeg heeft gedronken de soundtrack kent.
Van alle dit jaar overleden acteurs komt Ryan O'Neal nog het dichtst in de buurt van een klassieke Hollywood-ster, hoewel toch moet worden opgemerkt dat de man vaker in commerciële flops dan in grote succesfilms heeft gespeeld. Zijn privéleven kende even zeer de nodige ups-and-downs, in het bijzonder de nogal verstoorde relatie met zijn vier kinderen waarover hij ooit zei “they're either in jail or they should be”. Tijdens de begrafenis van zijn ex-vrouw Farah Fawcett schold hij dochter Tatum, waarmee hij nochtans ooit in 'Paper Moon' samen had geacteerd, uit omdat hij haar niet als dochter wilde erkennen. Tijdens een andere ruzie schoot hij op zoon Griffin. Zijn jongste zoon Redmond heeft drie jaar in de cel gezeten voor een gewapende overval, volgens hemzelf omdat zijn vader hem op 11-jarige leeftijd drugs had opgedrongen. Sommige mensen belanden in de problemen, maar creatieve mensen maken die natuurlijk liever zelf.
Over de verslavingsproblemen van de Canadese acteur Matthew Perry, die uiteindelijk aan een overdosis ketamine is overleden, is al genoeg geschreven, maar wat weinigen weten, is dat hij in de lagere school ooit nog medeleerling en toekomstig premier Justin Trudeau een pak slaag heeft gegeven.
Piper Laurie vertolkte ooit de hysterische moeder van telekinetische tiener Carrie, een rol waarvoor ze ongetwijfeld kon teruggrijpen naar haar eigen ervaringen toen ze als achttienjarige actrice werd ontmaagd door de 21 jaar oudere Ronald Reagan. Met haar verliezen we natuurlijk ook een van de originele leden van de cast van 'Twin Peaks', na 'Star Trek' nog steeds de invloedrijkste televisiereeks aller tijden.
Toen hij als de Russische geheim agent Ilya Kuryakin, 50 percent van 'The Men from U.N.C.L.E.', onverwacht een sekssymbool was geworden, kreeg David McCallum gedurende enkele jaren meer fanmail dan Elvis Presley en werd een winkel in New York waar hij was opgemerkt door zo veel fans bestormd dat er voor duizenden dollars aan schade werd aangericht.
Michael Gambon heeft voor het succes van de Harry Potter-reeks meegespeeld in een hele reeks cultklassiekers, zoals 'The life aquatic with Steve Zissou' van Wes Anderson tot 'The cook, the thief, his wife and her lover' van Peter Greenaway. Hij was ook een fervent autoliefhebber en de laatste bocht in het bekende parcours voor celebrities in 'Top Gear' werd naar hem vernoemd nadat hij er een Suzuki op twee wielen had doorgejaagd.
Verder verloor de filmwereld nog een hele reeks minder bekende acteurs en actrices die een korte vermelding waard zijn.
Glenda Jackson, ooit nog betrokken bij de oprichting van de Anti-Nazi League, is de enige die ooit in het Brits parlement heeft gezeteld met twee Academy Awards als decoratief element in de living.
Tom Sizemore, notoir drugsverslaafde en all-round bad boy, speelde zo veel bijrollen in immens succesvolle films dat iedereen zijn gezicht herkent zonder zijn naam te kennen.
Helmut Berger was een van de favoriete acteurs van Luchino Visconti en leefde ook als een van diens personages, inclusief kortstondige relaties met zowel Bianca Jagger als Mick Jagger.
Treat Williams speelde in 'The prince of New York' een agent die de drugshandel moest aanpakken, maar deed dat wel terwijl hij ongeveer elke draaidag zelf onder de invloed van cocaïne was.
Julian Sands, ooit te zien in tientallen en tientallen bijrollen in zeer populaire films, is tijdens een bergwandeling verdwenen en pas zes maanden later teruggevonden.
Tim Barlow speelde in tientallen theaterstukken en films, wat niet gemakkelijk kan zijn geweest, want de man was gedurende dertig jaar compleet doof.
Ook de naam van de Belg Johan Leysen klinkt niet iedereen bekend in de oren, maar hij heeft toch rollen gespeeld in een hele reeks internationale topfilms, waaronder het nog steeds zwaar onderschatte 'Le pacte des loups'.
Tot slot zullen zwarte Amerikanen misdaden in hun eigen wijken nu zelf moeten onderzoeken, want na het overlijden van Richard Roundtree kunnen ze niet langer op Shaft rekenen.
Literatuur
De vermoedelijk bekendste auteur die dit jaar is overleden, is Cormac McCarthy, ooit omschreven als 'the great pessimist of American literature'. McCarthy had pas laat in het leven succes en bracht eigenlijk het grootste deel van zijn jaren door in absolute armoede, zonder stromend water, verwarming of eender welk comfort dat veel landgenoten als vanzelfsprekend beschouwen. Dat had hij wel grotendeels aan zichzelf te danken, want hij weigerde interviews, lezingen of zelfs maar de omgang met andere auteurs.
Ongeveer even bekend was de eerst Tsjechische en later Franse auteur Milan Kundera, begonnen als lid van de plaatselijke communistische partij, maar tweemaal aan de deur gezet wegens een wat te kritische houding tegenover het regime. Kundera nam onder meer deel aan de protesten van 1968, zij aan zij met Vaclav Havel, die in 1989 tegelijkertijd de eerste en laatste president van een democratisch verkozen Tsjecho-Slovaakse regering zou worden.
De literaire wereld heeft dit jaar ook afscheid genomen van de controversiële feminisite Fay Weldon, wiens echtgenoot haar had laten zitten voor zijn astrologische therapeute, die hem had verteld dat de sterren toch niet goed stonden voor zijn huwelijk met Fay.
Een om andere redenen controversiële vrouwelijke auteur was Anne Perry, die succes had met historische detectiveverhalen. Al bij al klinkt dat niet zeer ongewoon, maar Perry was eerder als minderjarige veroordeeld voor de moord op de moeder van haar beste vriendin. Wie de details wil kennen, kan daarvoor terecht bij Peter Jackson, die het hele verhaal heeft verwerkt tot zijn film 'Heavenly creatures'.
