Malcolm steunt de spijbelende klimaatactivisten

De kranten staan er vol van en de meest telegenieke deelnemers komen wel eens op televisie, maar tegelijkertijd zijn er natuurlijk mensen die vinden dat scholieren niet wekelijks mogen spijbelen om actie te voeren voor het klimaat. Ze gebruiken hierbij steeds dezelfde argumenten. Spijbelen mag niet. Jongeren moeten hun verantwoordelijkheid opnemen en dus vooral aan hun eigen diploma en toekomst werken. Ongeorganiseerde betogingen zijn chaotisch en dus gevaarlijk, want ze kunnen zelfs in geweld ontaarden. Tijdens het spijbelen, zijn de scholieren in kwestie niet verzekerd en ongevallen kunnen nooit worden uitgesloten. Sommige spijbelaars verklaren wel plechtig dat ze de planeet willen redden, maar zoeken gewoon een excuus om een dagje uit de school weg te blijven. De klimaatproblematiek is overroepen en bovendien zal een betoging daar toch niets aan veranderen. Sta me toe deze argumenten naar de prullenmand te verwijzen.

De tegenstanders van deze en andere soortgelijke acties vinden eigenlijk dat de revolutie enkel mag plaatsvinden met de goedkeuring van de dictator die de revolutionairen nu net van de troon trachten te stoten. Eigenaardige stelling, vooral als ze afkomstig is van mensen die hun eigen welvaart en macht aan revoluties uit het verleden te danken hebben.

De opwarming van de planeet is een rechtstreeks gevolg van de industriële revolutie, die door private ondernemers in gang is gezet en die door andere private ondernemers en de door hen gecontroleerde regeringen [1] naar andere continenten is geëxporteerd. De machtspositie van die ondernemers en hun regeringen is een rechtstreeks gevolg van de Europese revoluties van de afgelopen eeuwen, te beginnen met de Britse burgeroorlog en de Franse revolutie om vervolgens land per land voort te schrijden en een hele tijd later het achtergebleven Rusland te bereiken.

Als het voor scholieren niet toegelaten is te spijbelen, is het voor arbeiders niet toegelaten te staken en is het voor burgers niet toegelaten als daad van burgerlijke ongehoorzaamheid de wet te negeren. Als die regel altijd zou zijn gevolgd, zouden we nog steeds allemaal in absolute monarchieën leven. Al die ondernemers zouden dan niet de vrijheid kennen die volgens hen essentieel is om welvaart te creëren. Er zouden dan overigens ook veel minder spijbelaars zijn, want het onderwijs zou enkel voor een kleine toplaag toegankelijk zijn. Betogers zouden niet op het waterkanon kunnen rekenen, want de uiteraard door god gezegende vorst zou zijn soldaten sturen om protesten met kogel en sabel neer te slaan. De arrestanten zouden niet voor een geldboete hoeven te vrezen, want ze zouden in duistere cellen worden doodgemarteld door psychopathische gevangenisbewaarders die de ideale manier hebben gevonden om plezier en werk te combineren. Het is trouwens maar de vraag wie zou weten dat er demonstraties plaatsvinden, want er zou natuurlijk nergens een vrije pers zijn om hierover te berichten.

Alle revoluties beginnen met kleine acties van een groep ontevredenen die het niet langer zien zitten langs de zijlijn toe te kijken. Hoeveel anderen hun voorbeeld zullen volgen, is een open vraag die ik ook niet kan beantwoorden, maar het kunnen nog interessante weken en maanden worden.

In elk geval kunnen de tegenstanders van deze klimaatacties zich maar best gedeisd houden. Na de Tweede Wereldoorlog zijn heel wat collaborateurs vervolgd, niet enkel soldaten die in een uniform van de Waffen-SS enkele Russische winters hadden getrotseerd, maar ook economische collaborateurs die hadden getracht zo veel mogelijk te verdienen aan een oorlog die hele stukken van de mensheid heeft vernietigd. Ik zie wel enige parallellen met, pakweg, de ceo’s van Electrabel of Exxon Mobile.

Ik heb jaren gestudeerd en ik heb heel wat diploma’s verzameld, maar dat is geen reden tot trots of zelfs maar een gevoel van voldoening. Uiteindelijk heb ik daar niet veel aan en dat zal niet beteren als we worden overstelpt door klimaatvluchtelingen. Het zijn niet die diploma’s die de planeet zullen redden. Studeren is belangrijk en kennis nog veel meer, maar uiteindelijk zijn het onze scholieren die de juiste prioriteiten stellen. De generatie van mijn grootouders heeft een platgebombardeerde wereld geërfd, maar heeft er geen paradijs van gemaakt. De generatie van mijn ouders heeft de wereld nog een pak slechter gemaakt dan voordien. Mijn generatie heeft gefaald hier iets aan te doen. Laat de jeugd het maar eens proberen. Zo lang ze zich niet spiegelen aan ons, die niet voldoende hebben gespijbeld, hebben ze een kans.


----------------------
[1] We mogen niet vergeten dat de meeste parlementaire democratieën eerst gedurende vele decennia een systeem van cijnskiesrecht kenden, wat betekent dat enkel de gegoede burgers stemrecht hadden. De ondernemers vormden het gros van het electoraat en vormden ook de grootste fractie in de parlementen, uiteraard doorspekt met hier en daar een pastoor.