In het noorden van Syrië ligt een kleine enclave, Rojava genaamd, die de laatste maanden nog meer dan voordien het mikpunt van militaire bombardementen en religieus geïnspireerde zuiveringen is geworden. De boosdoener is niet het Syrisch leger, dat elders dringender problemen moet proberen op te lossen, of IS, dat ondertussen zo goed als volledig uit Syrië is verjaagd en bovendien lijdt aan een negatieve ratio tussen zelfmoordterroristen en nieuwe rekruten. De meeste slachtoffers worden gemaakt door het Turkse leger en door de kleine milities waarmee dat leger ter plekke samenwerkt.
Rojava is natuurlijk geen toevallig doelwit waar schietgrage soldaatjes hun nieuwste speelgoed willen testen. Officieel maakt de regio deel uit van Syrië, een land waarvan de grenzen en het bevolkingsregister de voorbije jaren nogal vaag zijn geworden. De inwoners zijn grotendeels Koerden en zij hebben van de Syrische burgeroorlog gebruik gemaakt om een verregaande autonomie af te kondigen. Eigenaardig genoeg wordt hen dat meer kwalijk genomen door de dictator van een ander land dan door de Syrische president Al-Assad.
De Koerden in Rojava hebben een radicale keuze gemaakt. Niet alleen ondersteunen ze het gedachtegoed van Abdullah Öcalan, van wiens communistische harde lijn enkel de Stalinsnor overblijft, maar ze brengen het ook in de praktijk. Voor veel westerlingen is dit anarchisme, maar zij noemen het communalisme. De samenleving in Rojava, of toch tenminste in die delen ervan die nog niet door de Turkse luchtmacht zijn weggeveegd, is gebaseerd op kleine leefgemeenschappen, in de praktijk gewoon dorpen, die egalitair worden bestuurd door alle inwoners. Mannen en vrouwen hebben gelijke rechten. Niemand heeft de absolute macht en iedereen voelt zich daar goed bij. Het is een schrikbeeld voor veel autoritaire leiders, maar natuurlijk nog het meest voor de Turkse overheid, die zelf een paar miljoen Koerden in staat van permanente onderdrukking moet houden.
Er zijn allerlei solidariteitsacties met de mensen in Rojava en het Zweeds online initiatief Punks for Rojava is er daar eentje van. Het komt erop neer dat een aantal mensen in de punkscene geld inzamelen dat ze vervolgens via allerlei schimmige kanalen naar gelijkgezinden ter plekke doorsturen. Het geld wordt niet zo maar gebruikt om de strijd tegen een of ander leger te financieren maar simpelweg om te overleven. Ik heb me alleszins door goede bronnen laten vertellen dat deze organisatie betrouwbaar is en het geld daadwerkelijk terechtkomt waar het thuishoort. Onderweg verdwijnende percentages zijn een kenmerk van echte ontwikkelingshulp, niet van deze krakerstypes met onverzorgde kapsels.
Nu zou ik mensen kunnen oproepen om geld te schenken omdat dit een goed doel is dat onze steun verdient, maar dat zou volgens mij niet veel uithalen. Mensen zouden al snel reageren dat ze er weinig vertrouwen in hebben, dat ze zich distantiëren van elke organisatie die geweld gebruikt, zelfs in pure zelfverdediging, dat ze de complexe situatie in het Midden-Oosten niet voldoende kennen om een standpunt te kunnen innemen of dat ze hun centjes liever aan gevestigde organisaties als Artsen Zonder Grenzen of 11.11.11 geven. Ik heb echter een sterk argument om al deze twijfelaars te overtuigen.
President Erdogan vindt de Koerdische strijders van de YPG en de YPJ in Rojava allemaal terroristen die geen enkele hulp verdienen. Ja, u leest het goed. Voor slechts een kleine bijdrage kunt u niet enkel een gewetenloze tiran irriteren, maar zelfs door hem van steun aan het terrorisme worden beschuldigd. Als u ooit nog voor een vakantie naar Antalya of Bodrum trekt, kunt u voor die steun zelfs in een Turkse cel belanden, alwaar u uiteraard veelvuldig zult worden mishandeld.
Als dat geen motiverende gedachte is, weet ik het ook niet meer. Wat moet men een mens nog meer beloven dan het besef mee te werken aan de ondermijning van een gezag dat niet eens zou mogen bestaan, aan de strijd tegen een leger dat elke gesneuvelde soldaat enkel aan zichzelf te danken heeft en aan de stijging van de bloeddruk van een tiran die elke denkbare gezondheidskwaal ter wereld verdient?
Mijn donatie hebben ze al ontvangen. Wie zich haast, kan nog voor het einde van dit jaar in tenminste een land ter wereld op de lijst van financiers van het internationaal terrorisme terechtkomen [1]. Wie wil doneren, kan geld overschrijven naar Heval Förlag, de uitgeverij van de Rojava Committees Sweden. Het IBAN-nummer is SE44 9500 0099 6034 0854 4397 en de BIC-code is NDEASESS. Wie eerst wat meer informatie wil, kan terecht op de facebook-pagina van Punks for Rojava.
---------------------
[1] Gelieve er tijdens uw volgende vakantieplanning wel rekening mee te houden dat de meeste Europese lidstaten geen Europese burgers aan Turkije uitleveren, maar dat Bulgarije dat wel doet. Ik veronderstel dat de Bulgaren zich niet assertiever durven opstellen tegen hun grote buurland, maar het doet wel vragen rijzen over hun loyauteit aan die Europese Unie waarvan ze zo graag lid wilden worden en waarvan ze zo graag allerlei subsidies ontvangen.
