Ik hoef het warm water niet opnieuw uit te vinden. Het bestaat al. Ik kan het nu al krijgen. Ik hoef geen stuk over de sociaal-economische agenda van de N-VA te schrijven. Het bestaat al. Iedereen kan het lezen, meer bepaald op http://www.acod-overheidsdiensten.be/federaal/523/n-va-anders-bekeken. Ik hoef geen stuk over de hypocrisie van S. Bracke te schrijven. Het is al geschreven. Iedereen kan het lezen, meer bepaald op http://www.apache.be/2011/01/het-schaamrood-van-siegfried-bracke. Ik ben geen politicus en ik hoef me dus niet in beknopte oneliners uit te drukken. Maar dat neemt niet weg dat ik ook wel eens kan proberen iets te bedenken dat vlot kan worden geciteerd. Alhier mijn poging: België is momenteel het enige land ter wereld waar het uithangen van de nationale vlag als een antinationalistisch statement wordt beschouwd.
Tot slot citeer ik nog een stukje uit de toespraak die Raoul Servais op 2 februari 2011 in het Vlaams Parlement heeft gehouden naar aanleiding van de Gouden Erepenning [1] die hij die dag in aanwezigheid van (bijna) alle Vlaamse volksvertegenwoordigers mocht ontvangen:
“Als men meer dan vier vijfden van een eeuw heeft geleefd en voor zover er nog geen seniliteit is verschenen, wordt men onderhevig aan een soort van tijdscompressie, een ‘time disturbance’, waarbij men gebeurtenissen uit het verre verleden veel duidelijker in herinnering weet te brengen dan recente evenementen. Deze evenementen zijn vaak bepalend geweest voor de creatieve inspiratie, voor de concretisering ervan en voor het engagement. Zo werd een deel van mijn filmwerk beïnvloed door persoonlijke ervaringen. Onder andere als getuige en slachtoffer van het gruwelijke nazibewind en van de erbij horende Vlaams-nationalistische ontsporingen. Later ook van de stalinistische terreur, die ik destijds mocht ondervinden tijdens mijn talrijke reizen achter het voormalige IJzeren Gordijn. Nare ervaringen uit het verre verleden verwekken de vrees dat ze zich zouden kunnen herhalen. Zij het onder een andere vorm. Net zoals het griepvirus nieuwe gedaanten aanneemt, kan ook het totalitaire virus deze metamorfose teweegbrengen, en dan vooral in onstabiele toestanden, in turbulente periodes.”
Er was geen overweldigend applaus. Veel vertegenwoordigers van ons zogenaamde volk voelden zich duidelijk geviseerd. Pech voor hen.
----------
[1] Het gaat eigenlijk om de Gouden Erepenningen 2010, maar deze penningen worden traditioneel pas in het begin van het daaropvolgend jaar uitgereikt.
