Over het einde van een tijdperk (deel 2)

Gezien de snelle evolutie der feiten volgt hier al vrij snel een vervolg op mijn eerdere voorspellingen. Wie zich eerst wat wil informeren, kan voor een zeer interessant en overzichtelijk artikel over de huidige stand van zakenaltijd terecht op: http://www.demorgen.be/dm/nl/2461/De-Gedachte/article/detail/1035173/20…. Kort samengevat: het Vlaams Belang zit in problemen en de N-VA zou daar tijdens de komende verkiezingen nog het meest van kunnen profiteren. Een van de redenen waarom het Vlaams Belang met interne spanningen strubbelt, is de zogenaamde ‘machtsgreep van de Antwerpse gemeenteraad’, oftewel het machtsmonopolie van de Antwerpse zwaargewichten Dewinter, Annemans & co.

Goed, dat klopt natuurlijk allemaal. Maar één bemerking lijkt niemand zich te maken. Als de N-VA van de interne ruzies bij het Vlaams Belang profiteert en een deel van het rechtse electoraat naar zich weet te trekken, is dat natuurlijk ook een machtsgreep van de Antwerpse gemeenteraad. Het is niet de initiële kopman Geert Bourgeois die als het boegbeeld van de partij geldt. Nee, de N-VA is in de eerste plaats de partij van de Antwerpenaar Bart De Wever. Anders gezegd: het maakt niet uit. Rechts en Antwerps blijven synoniemen en het gewicht van de Antwerpse dorpspolitiek op het nationale beleid zal de komende jaren niet kleiner worden.

In mijn ogen is het in elk geval een argument om tegen de splitsing van België te pleiten. Enkel de internationale status van Brussel weerhoudt die Antwerpenaren ervan de positie van hoofdstad voor hun eigen metropool op te eisen. Ik heb De Wever ooit zelf horen spreken over “Antwerpen en zijn hinterland, ook wel Vlaanderen genoemd”. Het klinkt als een grap, maar hij meent dat en al die andere rechtse Antwerpenaren ook. We kunnen maar best waakzaam zijn, want ik heb geen zin om mijzelf als een tweederangsburger te laten behandelen omdat ik ‘ij’ niet als ‘aa’ uitspreek.