Mij kan het niet schelen dat mensen zich willen inzetten voor sukkelaars in de derde wereld en dat andere mensen daar geld voor willen schenken. Ik ben zeker de laatste om te beweren dat de problemen die door Music for Life worden aangekaart, zoals drinkbaar water (vorig jaar) of een door muggen overgedragen potentieel dodelijke ziekte (dit jaar), niet ernstig zijn en niet op permanente basis duizenden slachtoffers blijven maken. Maar iemand moet me toch eens uitleggen waarom er tijdens die acties van onze graag sympathiek overkomende zender StuBru nooit gewag wordt gemaakt van de oorzaak van al die problemen. Ze blijven zich maar gedragen alsof armoede, honger, dorst, ziektes en gebrek aan sociaal-economische toekomstperspectieven toevallig ontstane problemen zijn, gevolgen van het tropisch klimaat of van een primitief onvermogen om een beschaafde samenleving op te bouwen. Wel, dat klopt dus niet. Ik wil gerust geld schenken of op een andere manier enige inzet tonen voor een initiatief dat eindelijk de grote volksmassa eens duidelijk probeert te maken dat de miserie in de derde wereld de fout van de eerste wereld is. De kapitalistische bedrijfsleiders, bankiers, speculanten en lobbyisten, aangevuld met hun politieke handlangers, de gemanipuleerde media en de hun macht misbruikende supranationale instellingen, hebben de derde wereld opzettelijk en met voorbedachten rade gedestabiliseerd en zorgen er voor dat de onrust ter plekke blijft duren.
Ik geef dus helemaal niets voor Music for Life. Door hier enthousiast over te doen, geeft een mens immers de indruk dat het oplossen van symptomatische problemen door middel van giften een morele plicht is. Het is niet mijn morele plicht gevolgen aan te pakken. Het is mijn morele plicht de oorzaken van die gevolgen aan te pakken[1].
Wanneer komt er eens een initiatief genaamd ‘Trials for Life’? We zorgen allemaal, door middel van vergelijkbare activiteiten, voor een pot geld en gebruiken die dan om allerlei bedrijven aan te klagen. De plaatselijke bevolking in de derdewereldlanden heeft hier het geld, de kennis en de praktische mogelijkheden niet toe. Een groot gedeelte leeft niet eens in een echte rechtstaat. Elk proces dat zo wordt gewonnen, levert een schadevergoeding op voor de benadeelde sukkelaars in de derde wereld en vermindert de kansen van het bedrijf in kwestie om verder uit te breiden en hetzelfde beleid verder te voeren. Bovendien zou een groot aantal veroordelingen de strategische beslissingen van de ceo’s van andere, nog niet aangeklaagde bedrijven kunnen beïnvloeden.
Sommigen vinden dit misschien een naïeve idee. Ik ben benieuwd te horen welke oplossing zij dan voorstellen.
----------
[1] Dat malaria een dodelijke ziekte is of door muggen wordt overgedragen, is natuurlijk niet het gevolg van een kapitalistisch complot. Dat er in de zwaarst getroffen landen geen behoorlijke gezondheidszorg is, is echter wel het gevolg van de inmenging van het westerse bedrijfsleven in de interne structuren van derdewereldlanden. Indien nodig kan ik hier voldoende voorbeelden van geven. Reacties zijn trouwens altijd welkom.
