This is the home of the blog The Angry Planet, one of Malcolm’s other activities. Since translations in English or any other language are not available, this part of the site might be less interesting for those who don’t speak Dutch.
All entries are protected by means of a Creative Commons license (The Angry Planet is licensed under a Creative Commons Attribution - Non Commercial - No Derivs 3.0 Unported License). Those wanting more information on this license, can find more info here.
- Op donderdag 10 november, de avond voor het Breaking Barriers festival, werkt Het Depot samen met enkele enthousiaste lokale muziekliefhebbers en organisatoren die met veel plezier hun eigen steentje aan een geslaagd weekend willen bijdragen. Zo organiseert het Rock Café niet gewoon een concertje, maar een heel avondvullend programma voor al die mensen voor wie het al eens wat harder en luider mag klinken.
- Op donderdag 10 november, de avond voor het Breaking Barriers festival, werkt vzw Het Depot samen met een aantal Leuvense organisatoren met goede smaak om iedereen al wat op te warmen voor het zware weekend. Een van hen is het bekende café Libertad, reeds 35 jaar een vaste stek voor de liefhebbers van de betere gitaar[1].
- In mijn vorige stukje over de dubieuze houding van allerlei politici, onder meer van de N-VA, ten aanzien van de verkoop van een gedeelte van Eandis aan een ons niet vriendelijk gezinde natie, heb ik de N-VA een bende volksverraders genoemd. Ik kan me voorstellen dat niet iedereen ondertussen van mijn standpunt overtuigd is. Ik wil dan ook wat tijd uittrekken om eens uit te leggen waarom de N-VA geen nationalistische partij is. De N-VA kan allerlei slogans lanceren en luid voor de splitsing van het land pleiten, maar in essentie is het politiek programma niet nationalistisch.
- Tot nu toe heb ik nog niet veel gezegd of geschreven over de door sommigen met een verborgen agenda sterk overdreven, maar helaas wel reële bedreiging waarmee grote stukken van de wereld dagelijks te maken hebben. Elke dag wordt het nieuws beheerst door berichten over geslaagde of verijdelde aanslagen in een of ander Europees land. Misschien moet ik toch ook eens proberen dit te benaderen vanuit een invalshoek die de traditionele media en de populistische machthebbers liever negeren.
- Laten we de huidige situatie eens langs een andere kant benaderen. Iedereen is het gewoon dat ik hier geargumenteerde scheldpartijen publiceer waarin ik linkse standpunten verdedig en rechtse standpunten probeer te ondermijnen of belachelijk maak. Het kan echter ook anders. Laten we even trachten ons in de positie van een echte nationalist te verplaatsen en vanuit zijn wereldvisie de actualiteit analyseren.
- DJ's moeten hun plaats kennen. Als mensen naar het Breaking Barriers festival in Het Depot komen, willen ze natuurlijk in de eerste plaats de concerten zien. Dit betekent echter niet dat een blog als deze geen aandacht aan de nachtelijke afterparties mag schenken. Tenslotte is niets minder plezant dan zodra de laatste noot is gespeeld de zaal te verlaten en naar huis te snellen [1].
- In november 2016 viert muziekcentrum Het Depot het veertigjarig bestaan van punk met het Breaking Barriers festival. Om de affiche te vervolledigen, zijn we nog op zoek naar de twee allerlaatste bands die een plaats in het reeds vrij volle programma verdienen.
- Er is al heel wat reclame gemaakt voor het Breaking Barriers festival op vrijdag 11 en zaterdag 12 november 2016 in muziekcentrum Het Depot. Meestal gaat het dan om berichten over de bands die zullen optreden. Een element dat tot nu toe amper aan bod is gekomen, is de platenbeurs op vrijdagnamiddag. Tijd om daar verandering in te brengen.
- Dat deze bespreking enkele dagen op zich heeft laten wachten, bewijst welke impact het grootste punkfestival ter wereld ook dit jaar weer op mijn gezondheid heeft gehad. Een slopend weekend was het wel, maar het was de moeite. Aangezien deze editie in het teken stond van allerlei heuglijke jubileumvieringen, waaronder het veertigste jaar van punk en het twintigste jaar van Rebellion [1] zelf, zal ik me in mijn bespreking ook enkel in superlatieven uitdrukken.
Meest toevallig met de al vermelde verjaardagen samenvallende jubileum: Subhumans
- Nadat ik eerder deze maand wat slecht nieuws te verwerken kreeg, voel ik nu wel een zekere behoefte me eens goed af te reageren. Gelukkig dient zich een geschikt slachtoffer aan in de vorm van de Turkse president Erdogan, een man die blijkbaar vindt dat hij zo belangrijk is dat men niet meer met hem mag lachen.
