This is the home of the blog The Angry Planet, one of Malcolm’s other activities. Since translations in English or any other language are not available, this part of the site might be less interesting for those who don’t speak Dutch.
All entries are protected by means of a Creative Commons license (The Angry Planet is licensed under a Creative Commons Attribution - Non Commercial - No Derivs 3.0 Unported License). Those wanting more information on this license, can find more info here.
- Laten we beginnen bij de aankondiging. Aangezien ik een gewezen vrijgestelde van Kringraad ben, heeft een schimmige organisatie, genaamd LOKO Alumni, me uitgenodigd om op 4 november 2011 een feestelijke avond bij te wonen die geheel in het teken van het 25-jarig bestaan van de Leuvense Overkoepelende Kringenorganisatie [1] staat. Geïnteresseerden kunnen het volledig programma vinden op www.loko25.be . Ik wil het echter over een heel andere boeg gooien.
- Ik maak hier niet vaak reclame voor producten die te koop worden aangeboden, maar ditmaal maak ik toch met plezier een uitzondering. Ik heb hier uiteraard goede redenen voor. Ten eerste, initiatiefnemers Allied Merch doen dit niet voor het geld en verdienen er, na aftrek van alle onkosten, trouwens amper wat kleingeld aan. Ten tweede, dit initiatief is niet commerciëler dan sommige concerten of fuiven die ik in het verleden al heb aangeprijsd. Ten derde, het aanbod is gewoonweg de moeite.
- Vandaag, 23 augustus 2011, heeft Inge Vervotte aangekondigd uit de politiek te zullen stappen zodra er een nieuwe federale regering is. Dat laatste kan natuurlijk nog een tijdje duren, maar dat is niet het punt dat ik hier wil aankaarten. Daar wordt al genoeg over geschreven en al die meningen blijken geen enkele oplossing in te houden. Mij gaat het veeleer om de reactie van ontslagnemend premier Leterme op haar vertrek. Ik citeer: “Van topvakbondsvrouw over de toppolitiek naar een zeer belangrijke job in de zorgsector.”[1]
- Na enkele maanden pauze wordt het stilaan tijd deze blog wat nieuw leven in te blazen, om het eens met een cliché te zeggen. Nieuw leven is het natuurlijk niet, want het is nog steeds dezelfde eenmanszaak of, naar keuze, eenmansstrijd. In elk geval heb ik ondertussen ontdekt dat de mogelijkheid om reacties op artikelen in te sturen verkeerd stond ingesteld. Vanaf heden kan dit wel degelijk en ik nodig iedereen uit van deze optie gebruik te maken. Als het inhoudelijk echt de spuigaten uitloopt, weten we tenminste dat we de goede richting uitgaan.
- In 1983 heb ik voor het eerst op een fuif gedraaid. Ik bespaar de lezer de pathetische details van dit alcoholvrije ontmoetingsmoment van veertienjarigen zonder mensenkennis, politieke onderbouw, economisch besef of, ietwat erger, muzikale smaak. In 2011 ben ik nog niet zo veel verder geraakt, maar dat heeft ook zijn voordelen. Ik loop tenminste niet naast mijn schoenen zoals zovelen die menen dat het draaien van plaatjes van hen ook een creatief kunstenaar maakt. Een DJ is geen kunstenaar. Een DJ is een ambachtsman die de creaties van kunstenaars opzet.
- Ongeveer een jaar na de officiële re-release van de cd Le disque d’or des Baudouins Morts is Weirdo Music zo vriendelijk geweest nog een volgende excursie naar de grenzen van de goede smaak van deze Leuvense cultformatie uit te brengen. Ditmaal gaat het om een compilatie met nummers die grotendeels nooit officieel zijn uitgebracht en nu voor het eerst verkrijgbaar voor het grote publiek worden gesteld. De cd bevat allerlei nummers en versies die niet op de ‘echte’ cd te vinden zijn.
- Ik was aanvankelijk niet van plan iets te schrijven over de beschadiging [1] van een aardappelveld door ecologische actievoerders met een zak keukenzout. Zij hebben de gok gewaagd een wetenschappelijk experiment met een hoog publiek profiel openlijk aan te vallen en sommigen zijn gearresteerd en zullen eventueel door een rechtbank worden veroordeeld. Dat is een risico dat men op voorhand kan inschatten en ik ben al bij al blij dat er nog mensen zijn die enig risico durven nemen.
- Soms blijkt een ernstig bedoeld krantenartikel onbewust een geweldige bron van vermaak te vormen. Een mooi voorbeeld vinden we in De Standaard van 19 mei 2011, onder de titel “11 tips om 11 juli te vieren”. De volledige tekst van het artikel, met inbegrip van de voornaamste bron van vermaak vindt men op http://www.destandaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20110518_058 . De Standaard gold vroeger als de kwaliteitskrant van de christendemocratische zuil.
- Volgens De Morgen van 19 mei 2011 valt er een “hernieuwde vechtlust van links” te ontwaren. Goed nieuws, ware het niet dat het gewoon om een opiniestukje van Caroline Gennez blijkt te gaan [1] en de stelling luidt dat op een of ander congres allerlei progressievelingen zich hebben uitgesproken voor “een nieuw economisch bestel, weg van de oude recepten”.
- Tijd voor een korte update over de manier waarop elke vorm van rationaliteit door het internationale gezondheidspopulisme wordt verdreven. Ook in Duitsland, ooit het land van het Wirtschaftswunder en van massa’s logisch redenerende ingenieurs, is het syllogisme bijna uitgestorven. Lees gerust eens dit artikel, verschenen in De Morgen op 3 mei 2011: http://www.demorgen.be/dm/nl/993/Gezondheid/article/detail/1258984/2011….
