De gevolgen van de gedwongen besparingen bij de VRT

Eigenlijk schrijf ik dit stukje naar aanleiding van een artikel dat vandaag, dinsdag 18 mei 2010, in De Morgen is verschenen. Wie het artikel eens wil lezen, kan terecht op http://www.demorgen.be/dm/nl/996/Economie/article/detail/1106897/2010/0… . Samengevat, komt het erop neer dat de Europese Commissie tracht regels op te stellen die het de zogenaamde hedge funds, de speculatieve fondsen van beleggers zonder enige gram moraliteit, aan een bepaalde mate van controle willen onderwerpen om een herhaling van het Griekse rampenscenario te voorkomen. Beter laat dan nooit, maar daar wil ik het nu niet over hebben.

Het valt me op dat dit punt, een overheidsinitiatief om de zeer ingewikkelde plannen van opportunistische speculanten in te perken, tijdens de nieuwsuitzendingen van de VRT niet aan bod is gekomen. Tijdens de verschillende televisie- en radiojournaals ging de aandacht van de journalisten van de nieuwsdienst van de VRT uitsluitend naar de protesten in Griekenland, de uitlatingen van diverse politici en bankiers over de noodzaak aan budgettaire orthodoxie en nog wat nietszeggende hypotheses over de toekomst van de eurozone. In feite zijn we uit die nieuwsuitzendingen niet veel wijzer geworden. Geen enkel journalist heeft ons uitgelegd hoe deze crisis tot stand is gekomen of hoe regeringen dergelijke situaties in de toekomst zouden moeten of kunnen voorkomen.

Volgens mij ligt het niet aan de slechte wil van de verschillende personeelsleden van de nieuwsdienst. Ik kan me overigens niet inbeelden waarom ze bepaalde feiten met een zekere nieuwswaarde zouden verzwijgen of verhullen. Het probleem is veeleer dat zowat geen enkele journalist nog begrijpt hoe die financiële markten in elkaar zitten. Ze hebben gewoon niet de nodige kennis om hierover inhoudelijk onderbouwd verslag uit te brengen.

Het is zelfs nog erger. Zodra er een economisch probleem de kop opsteekt, moeten ze Paul D’Hoore uitnodigen om het, overigens zeer oppervlakkig, aan het grote publiek uit te leggen. Alleen heeft Paul D’Hoore ontslag genomen als journalist om zich als zelfstandige te kunnen vestigen. Dit betekent dat hij nu veel meer geld mag vragen om op televisie te verschijnen dan in de tijd dat dit zijn eigenlijke job was. Hij is een extern expert en hij profiteert financieel van het onvermogen van de nieuwsdienst om zijn eigen opdrachten zelf uit te voeren.

De nieuwsdienst heeft zelf niet voldoende geld en zeker al niet de toestemming van het management om een echte expert in dienst te nemen. Dat kost te veel en dat brengt niet genoeg op. Ik zou liever meer inhoudelijke bijdragen in de nieuwsuitzendingen zien of horen, maar blijkbaar is het prioritair te besparen en het weinige beschikbare geld te besteden aan sport en aan het ondertussen toch zeer buitensporig te noemen contract met Woestijnvis, een bedrijf met sympathieke medewerkers en een schimmige ceo.