Ten behoeve van al diegenen die zich ergeren aan het feit dat de leden van Reuzegom slechts een boete van 400 euro hebben gekregen, wijs ik er graag op dat op de gerechtelijke boetes uitgesproken door een magistraat steeds opdeciemen worden geïnd, wat in de praktijk betekent dat die getallen met 8 moeten worden vermenigvuldigd. Ze hebben dus elk boetes tot 3.200 euro gekregen.
Maar we moeten opletten, want daar blijft het niet bij. Neen, ze hebben ook een werkstraf tot 300 uren gekregen. Aan een tempo van 8 uur per dag is dat maar liefst 37,50 werkdagen.
Wat een strenge wetten hebben wij toch! Men zou bijna denken dat sommige rechters van mening zijn dat de economische elite even hard mag worden aangepakt als mensen met een lagere status. Dat zou natuurlijk een dwaas idee zijn. Tenslotte danken wij allen onze welvaart aan al die rijkere eersterangsburgers die uit de goedheid van hun hart bereid zijn sommigen onder ons een slechtbetaalde en ongezonde job te geven. We mogen niet vergeten dat de elite ons toestemming geeft om deel te nemen aan verkiezingen, online kritische opmerkingen te formuleren of een uitkering te ontvangen als we ziek worden. Bovendien moeten ook zij jaarlijks een aangifte in de personenbelasting invullen, wat steeds weer voor ondraaglijke stress zorgt. Lijden zij dan nog niet te hard om er daarbovenop ook deze vervolgingen van hun levensstijl te moeten bijnemen?
Die levensstijl vergt trouwens heel wat tijd en inzet. Een doopritueel moet worden voorbereid, wat betekent dat tijdens ellenlange vergaderingen wordt beslist op basis van welke criteria iemand tot een exclusief gezelschap kan toetreden. Ik hoop dat de rechter rekening heeft gehouden met de ernst waarmee Reuzegom en aanverwante gezelschappen de toegang tot economisch lucratieve netwerken bewaken. Het is tenslotte zijn taak erover te waken dat absurde ideeën als gelijkheid voor de wet geen voet aan grond krijgen, want dan zou de elite immers haar belangrijkste motivatie verliezen om zich van de massa te onderscheiden en zonder die motivatie zouden zij niet langer de energie kunnen opbrengen om hun op eeuwige concurrentie gebaseerd economisch model in stand te houden en zou de beschaving ten onder gaan.
We weten allemaal wat er gebeurt met mensen die hun motivatie verliezen en hun belangrijkste activiteiten noodgedwongen moeten opgeven. Zij riskeren mentaal in een zwart gat te vallen en elke levenslust te verliezen.
Een zwart gat is als een versgegraven graf in de grond, wachtend op een nieuwe bewoner. Maar het is wel goedkoper dan een sociale woning.
