Zoals beloofd, verzamel ik hier ook een bloemlezing van de meest veelzeggende reacties die ik tot nu toe via mail heb ontvangen op mijn nieuwsbrief en column over het Sinner’s Day Festival van 1 november 2009. Aangezien ik niet weet of ze dat al dan niet zouden appreciëren, vermeld ik nergens de namen van de mensen die deze reacties hebben ingezonden. Het staat iedereen trouwens nog steeds vrij op deze site te reageren. Gelieve er wel rekening mee te houden dat bij elke reactie wel degelijk een naam moet worden ingevuld. Eerst een paar korte reacties.
“Ik ben dubbel blij dat ik beslist heb van niet te gaan. 60 EUR was voor mij teveel voor die affiche en ik hou zowiso niet van concerten met >1000 man. Ik woon in de buurt en zou ZEKER niet de hele tijd daar gebleven (willen) zijn. Ik had, als ik een ticket had gehad, het ook verkocht hebben.”
“Ik ben wel binnengegaan (met gratis ticket) en gebleven want optredens waren verrassend goed. Artistiek geslaagd maar organisatorisch (met lange wachtrijen aan toiletten, bonnetjes, eten) niet echt.”
“Ge vermeldt maar één element: verder moesten wij een kwartier aanschuiven om de wc uit (sic) te geraken, meer dan een half uur aanschuiven om eten te bestellen, en was er op de afterparty na een uur geen drank meer, en nog een half uur later hebben ze gewoon de wc’s afgesloten”
“Eten was slecht en maes pils.”
Maar daar blijft het niet bij. Beide onderstaande reacties zijn vrij uitgebreid, maar zeker het lezen waard.
“Mijn ervaringen met het Sinnersdayfestival als standhouder zijn ook niet zo positief. Mijn eerste mail naar de organisatie met vraag om info betreffende een stand op het festival dateert van ergens in Juli. Direct een antwoord gekregen met de vermelding dat ik zo snel mogelijk info zou krijgen als ze zelfs eens waren hoe ze het zouden aanpakken. Maanden niets gehoord, tot ik zelf nog eens gemaild heb een maand voor het festival hoe het er mee zat. Doorverwezen naar een apart agency die zich daar mee bezighielden. Toen ik contact opnam met die organisatie, kreeg ik prompt antwoord (toch nog iets positiefs), bleek dat alles via de post moest gaan (geen mails of faxen). En dat ik eigenlijk al te laat was voor de goedkope promoprijs. Mailtje gestuurd en hen er op attent gemaakt dat ik sinds Juli reeds de aanvraag gedaan had. Uiteindelijk dan toch de goedkopere prijs gekregen.
Uit de correspondentie was ook al deels op te maken, dat voornoemd agency vooral instaat voor het organiseren van Metalmarkets. Iets wat heel duidelijk werd op de Camden Market zelf: ik was de enige die wat betreft geluidsmateriaal ook maar iets bij had dat in de verste verte met New Wave te maken had, mijn collega platenstandhouders hielden het liever bij Rolling Stones, Beatles, Santana, Led Zeppelin, Abba en heel metal.Verder de obligatoire kleren en juwelen standen, maar die waren daar dan ook wel gepast.
Eenmaal aangekomen aan de Ethiasarena, geen enkel pijltje om de standhouders te verwelkomen, na een zoektocht door het megagrote gebouw uiteindelijk de Camden Market gevonden om dan bij een Hollander terecht te komen, die beter als kleuterleider in Madurodam tewerk gesteld zou worden. Het enige wat hij me kon vertellen was waar ik stond en de rest moest ik maar mijn plan mee trekken, bandjes heb ik later van een vriendelijke collega van hem gekregen (die jammer genoeg zijn ondergeschikte was). Parking hebben we moeten betalen.Op de voorziene electriciteitskast bleek 1 circuit niet te werken en onze Hollander keek er naar als een koe naar een trein. Plots kregen we te horen dat we om 22h reeds moesten afbreken, want op diezelfde plaats was nog een afterparty voorzien. Eerst werd er gezegd dat alles ging afgesloten worden, zodat we snel maar deftig konden afbouwen. Op het moment zelf bleek dat niet zo te zijn en moest ik mijn kraam afbreken terwijl er nog klanten in mijn bakken stonden te kijken. Achter mijn kraam was 1 van de twee deuren naar de los en laadruimte voor standhouders, beslisten ze halverwege mijn afbouw dat ze die deur gingen sluiten (voor het lawaai) waardoor ik plots enige tientallen meters mocht rondlopen met mijn bakken, etc.....
Van de crew van Neon Judgement heb ik vernomen dat er niets van hun contract gerespecteerd werd, dat hun vrouwen zelfs niet mee in de backstage mochten.Lydia Lunch stond volledig miscats op dit festival en dat vond ze er zelf ook van. Ik zelf heb geen enkel groep gezien, laat staan gehoord. De Camden Market was drie zalen verwijderd van het podium. In de Camden Market zelf stond een discobar die bij wijlen zo luid stond dat de klanten gingen gaan lopen. Vooral tijdens de sets van Didi De Paris. Hoe groot de security aan de voordeur was, hoe lek als een zeef aan de achterkant bij de afbouw. Mijn ervaring met dit festival is dat er een aantal organisaties achter dit geheel zaten die vooral naast elkaar in plaats van met elkaar werkten.
En om even op je mail zelf te antwoorden, binnen was alles voorzien om een luchtje te scheppen, te roken, eten of drinken. Maar of die voorzieningen adequaat waren, daar kan ik niet op antwoorden, wegens zo goed als nooit mijn stand kunnen verlaten. Maar ik sta wel achter je in het veroordelen van "verlaat de zaal is terug betalen"-principe. Ik weet namelijk uit eerste hand van mensen die spullen vergeten waren in hun auto die er naar hebben mogen fluiten. 1 klant van mij was met iemand anders meegereden, maar die persoon vertrok vroeger, er lag echter nog gerief in diens auto. Met veel overredingskracht zijn ze er in geslaagd om toch die spullen te mogen recupereren, waarbij de ene binnen stond aan de ene kant van de security en de andere aan de andere kant en zo de spullen doorgeven. Waanzin toch!!!!”
“Ik was er zondag ook, pas rond 17u30, en was echt verbolgen toen ik de grote "leaving = paying again" borden zag aan de ingang. Maar wie daar nu echt voor verantwoordelijk is, weet ik niet 100% zeker. Ik verklaar me nader:
Niet dat het er in deze veel toe doet, maar ik ben wegens medische problemen voor onbepaalde duur rolstoelgebruiker en eens buiten geraken, zeker naar een festival, is voor mij al een hele beproeving. Zo'n aankondiging dan zien staan als je arriveert, doet je hart toch bloeden - en dan heb je nog geen benul van hoe het er binnen aan toe gaat.
Gelukkig voor mij heb ik een aantal jaar geleden - als een geluk bij een ongeluk - problemen gehad met de organisator van Gothic Festival Waregem (waar geen enkele faciliteit voor rolstoelgebruikers werd voorzien) en heb ik dat, als jarenlange trouwe Front 242 fan, laten weten aan het meisje dat verantwoordelijk is voor de Europese merchandising van de band, omdat ik het onrechtvaardig vond & vind dat ik één van mijn favoriete bands niet kon "zien" optreden enkel & alleen door gebrek aan goodwill van de organisator die toch gratis hulp & zelfs een vergoeding kan krijgen voor de faciliteiten die hij voorziet voor personen met een handicap (via organisaties als "VFG" en "Intro"). Dat meisje heeft toen de groepsleden van Front 242 ingelicht en ik ben door Patrick Codenys himself opgebeld met de belofte dat ik én 2 plaatsen op hun guestlist kreeg (voor mezelf & een begeleider) én dat zijzelf zouden zorgen dat ik de best mogelijke plaats in de zaal zou krijgen, wat ook effectief is gebeurd (= meer dan 100 euro minder inkomsten voor de organisatie). Ik heb toen alle bandleden + de crew van Front 242 persoonlijk leren kennen en sindsdien houden we contact. Nog steeds helpen zij mij belangeloos waar dat nodig is én ik krijg regelmatig nog een plaatsje op hun guestlist. Zo ook voor "Sinner's Day". Dus ik kon wel degelijk & bovendien gratis binnen langs de "guest entrance". En nu kom ik bij het punt dat ik wou melden: de mensen die de guests binnen lieten, vertelden mij dat de "leaving = paying again" strategie tot de huispolicy van Grenslandhallen & Ethias Arena behoort. Of dit klopt, heb ik nog niet kunnen nagaan. Ik was daar ook nooit eerder geweest, dus ik weet niet of dit effectief altijd het geval is bij elk evenement dat daar plaats vindt. Maar dat zo'n zaak serieus over the top is, dat vind ik wel. Polsbandjes kennen ze daar blijkbaar niet, tenzij de verplicht aan te kopen bandjes om naar het toilet te "mogen" gaan (kostprijs: 2 euro)...
Los van dit alles, waren het binnen echte slachthuistoestanden. Het is me nu even onduidelijk of je zelf binnen geweest bent en het ook ervaren hebt of niet. Het volk werd in een labyrint gedreven met eenrichtingsverkeer naar en rond de toiletblokken (zeer leuk als je met rolstoel of krukken altijd tientallen onnodige extra meters (of zelfs trappenhallen) moet trotseren om na een sanitaire stop terug bij je vrienden te raken - en er wàs controle op, zodat je wel degelijk de toer moest maken!). Bovendien waren de wachttijden om aan drank- & eettickets te raken, laat staan een drankje of eten te bemachtigen, werkelijk hemeltergend. En om 23u30, net nadat Front hun set beëindigd had, was de pils zowaar op! De pizza-ovens werkten ook al niet naar behoren, zodat je beperkt werd tot het willens nillens bestellen van een "marguerita" (5 euro voor een klein stukje pizza van bedenkelijke kwaliteit) en om aan frieten of iets anders te geraken, moest je engelengeduld hebben, niet bepaald compatibel met het "Sinner's Day" gegeven. Van vele vrienden hoorde ik intussen gelijkaardige bemerkingen.
Er was wel assistentie voor personen met een handicap voorzien & die mensen (vrijwilligers) zijn altijd zeer vriendelijk, maar het was telkens een heksentoer om vanaf het rolstoelpodium (links achteraan in de zaal) naar een eet/drinkstand of naar het toilet te raken, zeker op het gelijkvloers. Ook dat moet zeker efficiënter kunnen in zo'n groot complex.
Gelukkig speelde Front 242 een sterke set!
Maar ook mijn conclusie is: als het zo moet, hoeft "Sinner's Day" voor mij niet meer en zal ik niet op editie 2010 aanwezig zijn.”
Voilà. Indien alsnog een hele reeks reacties, waaronder misschien ooit nog eens een positieve, zou binnenlopen, zal ik deze bloemlezing zeker nog aanvullen of een vervolg geven.
