Dit is de thuisbasis van de blog The Angry Planet, een reeks teksten waarin Malcolm Nix zijn onvrede neerpent met zowat alles wat er op onze planeet misloopt, zal mislopen, zou kunnen mislopen en ondertussen ongetwijfeld al is misgelopen terwijl we even de andere kant uitkeken. De teksten zijn chronologisch en niet thematisch geordend.
Alle teksten zijn beschermd door middel van een Creative Commons license (The Angry Planet is licensed under a Creative Commons Attribution - Non Commercial - No Derivs 3.0 Unported License). Wie hierover meer informatie wil, kan daarvoor hier terecht.
- Op zaterdag 21 september valt er weer iets te beleven in het Rockcafé (Oude Markt, Leuven), alwaar de sympathieke doch enigszins anti-autoritaire jongens en meisjes van Chaosbar, die het momenteel dankzij onze onsympathieke en helaas zeer autoritaire politiemacht zonder eigen pand moeten stellen, twee Hongaarse bands hebben uitgenodigd.
- Afgelopen zondag, tijdens Hapje Tapje, heb ik zowaar iemand ontmoet die ik hier echt moet vermelden [1]. Ik ben, net zoals iedereen die wel eens een horeca-etablissement bezoekt, al eerder met incompetente tappers en dergelijke geconfronteerd, maar deze korte anekdote slaat toch alles wat ik eerder heb beleefd of door anderen heb horen vertellen.
- De eerder aangekondigde concerten op maandag 29 juli 2013 hebben dus wel degelijk plaatsgevonden en ik heb, gezeten op het gezellige tuinterras van café Paradox, een paar vaststellingen kunnen doen. Hetzelfde had trouwens kunnen gelden voor de Leuvense politie, als de aanhangers van orde en gezag niet zo lomp waren geweest pas 20 minuten na de concerten langs te komen en bijgevolg helemaal niets van de onvermijdelijke geluidsoverlast te merken.
- Alvorens te klagen, kunnen we best weten waar de discussie nu eigenlijk over gaat. Wat natuurlijk niet betekent, dat we nadien niet meer zullen klagen. De nieuwe geluidsnormen zijn schadelijker voor de leefbaarheid van onze stad dan de zogenaamde wantoestanden waarvoor ze in het leven zijn geroepen. De grootste bedreiging van de leefbaarheid van de binnenstad bestaat trouwens uit rijke mensen die veel te dure nieuwbouwappartementen kopen en vervolgens vinden dat de rest der bewoners zich maar aan hun wensen moet aanpassen, zelfs als dat betekent dat ze hierdoor hun broodwinning verliezen.
- Ten gevolge van de nogal grote consumptie te onzes huizes heb ik hier tientallen en tientallen lege eierdozen staan. Vroeger werden die vaak gebruikt om repetitielokalen en dergelijke wat te isoleren en ik kan me voorstellen dat bands met een beperkt budget deze methode nog steeds gebruiken.
Wel, die dozen zijn hier gratis en voor niets te krijgen. Wie ze wil hebben, moet ze maar komen halen. Er is zeker genoeg om een paar vierkante meter vol te hangen. Geïnteresseerden mogen me, met andere woorden, altijd mailen. Ik wens hen bij voorbaat al veel plezier.
- Eigenlijk gaat het om de gemeenten Boom en Rumst, maar we kunnen het gerust over de rand van de beschaving hebben. Nog even verder en men is in Antwerpen, alwaar de spreekwoordelijke twee maten en twee gewichten tot norm zijn verheven.
De burgemeesters van deze twee onbetekenende vlekken op onze nationale landkaart, respectievelijk afkomstig uit de totalitair ruikende mest van N-VA en CD&V, hebben hun hersenafwijkingen weer eens de vrije loop gelaten en ditmaal zijn het een paar tienduizend festivalgangers die de gevolgen mogen dragen.
- Eigenlijk ga ik sowieso al zelden naar een frituur. Als ik dat enigszins correct inschat, gebeurt dat misschien drie of vier keer per jaar. Maar dat is nu even het punt niet. Ten gevolge van al die kebabzaken en fastfoodketens die zich in elk stadscentrum hebben genesteld, heeft de typisch Belgische frituur veel van zijn aantrekkingskracht verloren. Dit betekent echter niet dat er geen publiek meer is voor een zaak die stukjes aardappel, slachtafval en xanthaamgom in sauspotten verkoopt.
- Ik heb net ontdekt dat de huidige uitbater van café Paradox (Diestesteenweg, Kessel-Lo) tegen beter weten in heeft beslist ook concerten in zijn overigens meer dan voldoende groot uitgevallen zaak te organiseren. Aangezien het allicht niet lang zal duren voor hij ten gevolge van een vrachtwagen vol klachten voor geluidsoverlast besluit hiermee te stoppen, kunnen we er beter van profiteren.
- Op 10 juli 2013 heeft de plenaire vergadering van het Vlaams Parlement zijn goedkeuring gegeven aan het voorstel van decreet van de heren Ludwig Caluwé, Bart Van Malderen, Kris Van Dijck en Philippe De Coene [1] houdende wijziging van het decreet van 27 maart 2009 betreffende radio-omroep en televisie. Op het eerste gezicht is deze gebeurtenis natuurlijk verre van uitzonderlijk, maar helaas zou de inhoud en de achterliggende redenering wel eens onaangename gevolgen voor vele mensen, waaronder ondergetekende, kunnen hebben.
- Het is allicht zelfs de meest oppervlakkige lezer van deze blog opgevallen dat ik al eens kritisch uit de hoek durf te komen als het om het beleid van de Amerikaanse regering gaat. De vraag is natuurlijk of al dat gefulmineer wel terecht is. Ben ik gewoon “tegen Amerika” omdat dit binnen het alternatieve milieu in de mode is? Laat ik me gewoon meeslepen door songs als 'Im so bored with the USA' omdat ik ergens bij wil horen?
