Dit is de thuisbasis van de blog The Angry Planet, een reeks teksten waarin Malcolm Nix zijn onvrede neerpent met zowat alles wat er op onze planeet misloopt, zal mislopen, zou kunnen mislopen en ondertussen ongetwijfeld al is misgelopen terwijl we even de andere kant uitkeken. De teksten zijn chronologisch en niet thematisch geordend.
Alle teksten zijn beschermd door middel van een Creative Commons license (The Angry Planet is licensed under a Creative Commons Attribution - Non Commercial - No Derivs 3.0 Unported License). Wie hierover meer informatie wil, kan daarvoor hier terecht.
- Ik begin het nieuwe jaar maar meteen met een nieuwe reeks blogposts waarin ik zal proberen een aantal valse begrippen te ontmaskeren en eerlijker of correcter alternatieven wil suggereren. De volgorde waarin de begrippen aan bod komen, is vrij toevallig gekozen en moet niet als een rangorde worden geïnterpreteerd. De eerste aflevering in de reeks draait in elk geval al meteen rond een begrip dat we al jaren elke dag moeten aanhoren, maar dat eigenlijk geen echte betekenis heeft.
- Ik heb JP Van voor het eerst ontmoet in 1988. Tijdens een bezoek aan vrienden in Halle werd ik attent gemaakt op zijn winkeltje in het centrum. Ik kocht er meteen een plaat, meer bepaald de 12” 'No tears' van Tuxedomoon, voor maar liefst 140 Belgische frank, oftewel 3,5 euro. In mijn ogen een meesterwerk dat in geen enkele serieuze DJ-set mag ontbreken, maar dat volstond niet om me een goedkeurende blik op te leveren. JP Van had toen al lang afstand genomen van de 80s en had zich opgeworpen als de primaire profeet van de enige echte 60s garagerock en mod beats.
- Net zoals vorig jaar [1] wil ik ook nu, enkele dagen voor het einde van 2017, terugblikken op wat in mijn ogen de belangrijkste overlijdens van het jaar zijn [2]. Dat is natuurlijk geen eenvoudige opdracht. Elk jaar, bijvoorbeeld, overlijden meer dan 100.000 Belgen. Een strenge selectie dringt zich dan ook op. Het onderstaand overzicht is dan ook verre van volledig en is enkel mijn interpretatie van wat me voldoende belangrijk lijkt om te vermelden.
- Mensen die al eens een blik op mijn blog werpen, weten dat ik al eens de woorden van een politicus durf te becommentariëren. Meestal probeer ik dan de absurditeit van zijn uitspraken te illustreren door middel van metaforen of andere stijlfiguren. Soms heeft dat echter geen zin. Soms is de realiteit gewoon beter dan wat eender welke satiricus ervan kan maken.
Ik presenteer u dan ook graag dit letterlijk citaat van Herman De Croo, verkozen door het volk [1].
- Vandaag, 7 december 2017, hebben in Brussel ongeveer 45.000 mensen [1] betoogd voor de Catalaanse onafhankelijkheid en tegen de gerechtelijke vervolging van een aantal Catalaanse politici door het Spaanse gerecht. Ik wil me hier niet pro of contra die onafhankelijkheidseis of de werking van een of andere Spaanse onderzoeksrechter uitspreken. Ik wil me beperken tot twee vaststellingen die in de massamedia uiteraard weer niet aan bod komen.
- Op woensdag 29 november 2017 heeft de plenaire vergadering van het Vlaams Parlement een debat gehouden over een spraakmakende nota van het Gemeenschapsonderwijs, getiteld ‘Inspelen op de meertalige realiteit in het Gemeenschapsonderwijs” [1]. Ik wil hier niet ingaan op de ideologische vooringenomenheid of wetenschappelijke betrouwbaarheid van de conclusies in de nota of de reacties van allerlei politieke fracties. Ik wil het eens hebben over een statistische vaststelling.
- Op 27 november 2017 hebben de onnodig ingewikkelde beslissingsorganen van de Europese Unie ergens een meerderheid gevonden om Monsanto nog vijf jaar langer tijd te geven om de beruchte en volgens vele wetenschappers kankerverwekkende onkruidverdelger Round-Up te blijven verkopen. Deze beslissing is het gevolg van een intensieve en dure lobbycampagne en het zou me dan ook niet verbazen dat in de toekomst zal blijken dat hier en daar steekpenningen naar buitenlandse rekeningen zijn geschoven.
- Na de runderen in Tielt gaat de aandacht van de verontwaardigde dierenliefhebbers en gedegouteerde consumenten nu vooral naar het kippenbedrijf Pyfferoen in Wingene, alwaar de evolutionaire opvolgers van de dinosauriërs volgens allerlei camerabeelden en inspectieverslagen blijkbaar zeer slecht worden behandeld.
- De voorbije jaren heb ik altijd wel wat sympathie voor Abou Jahjah gehad. Hij is nooit een omgekeerde kruisvaarder geweest die het lot van niet-Westerlingen wilde verbeteren aan de hand van een of ander heilig boek. Hij heeft zijn culturele achtergrond nooit verloochend, maar ook nooit tot de enige aanvaardbare levensstijl uitgeroepen. Hij heeft het racisme bij de Antwerpse politie in de praktijk aangeklaagd door hun patrouilles zelf te volgen en alle wantoestanden te registreren.
- Zoals alle lezers van mijn blog ondertussen wel zullen weten, stoor ik me mateloos aan de negatieve effecten van de vrije markt op de leefbaarheid van mijn eigen stad. Ik kan en zal hierover klagen, maar dat lost natuurlijk niets op. Het lijkt me dan ook beter eens met een paar constructieve voorstellen voor de dag te komen. Ik ben geen verbitterde nostalgicus die enkel kan jammeren over hoe beter het vroeger wel niet was. Ik kijk vooruit en ik geloof dat het mogelijk is vooruitgang te boeken.
