Dit is de thuisbasis van de blog The Angry Planet, een reeks teksten waarin Malcolm Nix zijn onvrede neerpent met zowat alles wat er op onze planeet misloopt, zal mislopen, zou kunnen mislopen en ondertussen ongetwijfeld al is misgelopen terwijl we even de andere kant uitkeken. De teksten zijn chronologisch en niet thematisch geordend.
Alle teksten zijn beschermd door middel van een Creative Commons license (The Angry Planet is licensed under a Creative Commons Attribution - Non Commercial - No Derivs 3.0 Unported License). Wie hierover meer informatie wil, kan daarvoor hier terecht.
- Hoofdstuk XXI: Onroerend erfgoed
Vlaanderen telt veel oude gebouwen, monumenten en zelfs nog een paar mooie landschappen. Ons onroerend erfgoed leidt vaak tot discussies, vooral tussen de beschermers van de erfgoedwaarde en de eigenaars die met al die beschermingsmaatregelen rekening moeten houden. Zelden leidt dit echter tot grote maatschappelijke conflicten. Toch bevat ook dit minder cruciale hoofdstuk weer een paar storende elementen die de oppervlakkige lezer zouden kunnen ontgaan.
- Hoofdstuk: XIX: Cultuur, jeugd, media
Wie zich tot nu toe al zwaar heeft geërgerd, kan dit hoofdstuk beter overslaan. De nationalistische hysterie gaat in overdrive en als Sven Gatz ooit ontslag zou nemen, zal zijn opvolger ongetwijfeld tot minister van Propaganda worden benoemd.
Cultuur
- Hoofdstuk IX: Landbouw, visserij en platteland
Ah, eindelijk mogen we nog eens lachen. Er heeft er weer eentje een boekje van een succesvol manager gelezen en dit is het gevolg: “Daarom willen we van Vlaanderen de Food Valley van Europa maken.” Jawel, Flanders Food Valley is een feit. Als ze ons daarmee in het buitenland niet uitlachen, ligt dat enkel aan het feit dat ze daar niet eens op ons letten. Ik zit nu nog enkel te wachten op Leuven Dormitory Valley.
- Hoofdstuk III: Brussel
Vroeger werd het beleid ten aanzien van de hoofdstad en de zogenaamde Vlaamse Rand, oftewel de randgemeenten net buiten Brussel, samen behandeld, maar dat is voorbij. De N-VA zetelt niet in de VGC en de Brusselse Hoofdstedelijke Regering en dit hoofdstuk is dan ook een stuk korter dan de rest. De Vlaamse meerderheid mist echter geen enkele kans om zich weer eens belachelijk te maken.
- Er is natuurlijk al veel gezegd en geschreven over het nieuw Vlaams regeerakkoord, dat de onterechte titel 'Vertrouwen Verbinden Vooruitgaan' heeft gekregen, maar ik heb zo de indruk dat niet iedereen met een mening het effectief heeft gelezen. Wel, ik heb me die moeite wel getroost en heb me doorheen de 27 pagina's van de visietekst [1] en de 167 pagina's van het eigenlijke akkoord geworsteld.
- Na al de stemtests die ik heb afgelegd, zal het allicht niemand verbazen dat ik ook de echte verkiezingsresultaten aandachtig heb gevolgd. Het is dan ook hoog tijd om wat feiten op een rijtje te zetten. Om het toch nog een beetje overzichtelijk te houden, doen we dit per bestuursniveau en we beginnen uiteraard met het belangrijkste niveau.
Het Europees Parlement
- Mij zal men niet van egoïsme beschuldigen, niet in het stemlokaal en ook niet als het gaat om fuiven waar ik zelf niet moet draaien. De mensen van Bunkerleute hebben mijn inbreng niet nodig om keer op keer een aangenaam sfeertje te creëren en songs te draaien die nooit of te nimmer enige erkenning van de grote massa krijgen.
