Dit is de thuisbasis van de blog The Angry Planet, een reeks teksten waarin Malcolm Nix zijn onvrede neerpent met zowat alles wat er op onze planeet misloopt, zal mislopen, zou kunnen mislopen en ondertussen ongetwijfeld al is misgelopen terwijl we even de andere kant uitkeken. De teksten zijn chronologisch en niet thematisch geordend.
Alle teksten zijn beschermd door middel van een Creative Commons license (The Angry Planet is licensed under a Creative Commons Attribution - Non Commercial - No Derivs 3.0 Unported License). Wie hierover meer informatie wil, kan daarvoor hier terecht.
- Er wordt wel eens gezegd dat het beschavingsniveau van een samenleving kan worden afgeleid uit de mate waarin ze voor haar zwakkere leden zorgt. Veel mensen hebben fysieke problemen die hun leven een stuk moeilijker en ingewikkelder maken. Vroeger had men het wel eens over gehandicapten, invaliden en later mindervaliden, maar tegenwoordig is de omschrijving 'mensen met een beperking' in de mode. Gelukkig staan die mensen er niet alleen voor. Ze kunnen rekenen op allerlei vormen van steun en dat blijft niet beperkt tot uitkeringen of persoonlijke assistentiebudgetten.
- Ik heb nooit enig respect gehad voor eender welke profeet, messias, apostel, prediker of andere persoon die ook maar vaag enige religieuze boodschap wil verspreiden. Op zich is dit geen nieuws, zeker niet voor de mensen die me al wat langer kennen, maar recent is eens te meer gebleken hoe actueel en relevant de strijd nog steeds is. Enkel een atheïstische mensheid heeft een kans op een voortbestaan gekenmerkt door vooruitgang, maar blijkbaar kiezen velen nog steeds voor een eeuwigdurende herhaling van de ellende die de voorbije millennia van de menselijke geschiedenis heeft gekenmerkt.
- Ook de uitvoerige bespreking van de begroting voor volgend jaar op dinsdag 16 en woensdag 17 december 2014 in het Vlaams Parlement is niet zonder stommiteiten voorbijgegaan. Ik zou natuurlijk een hele bloemlezing kunnen maken van uitspraken die me geweldig hebben geërgerd en voor de meeste lezers zou een oppervlakkige lezing van het verslag allicht volstaan om daar nog een tweede boekdeel aan toe te voegen. Maar ik heb me laten vertellen dat te lange teksten mensen afschrikken en dus beperk ik me tot een passend voorbeeld dat de sfeer adequaat schetst.
- Iedereen [1] verwacht natuurlijk dat ik hier een reeks argumenten voor de vakbondsacties en tegen het beleid van diverse regeringen zal opsommen. Hoewel ik de meeste van die argumenten volledig onderschrijf, wil ik het over iets anders hebben. Natuurlijk is er een alternatief. Natuurlijk is het kapitalisme een moreel verwerpelijk economisch model dat armoede en ongelijkheid veroorzaakt. Natuurlijk luisteren onze politici harder naar de eisen van bedrijfsleiders dan naar hun eigen bevolking.
- Het is mijn droeve taak alweer een denkfout te moeten melden. Ditmaal is het de beurt aan postgraduaat corporate finance Annick De Ridder, ooit liberaal bij Open Vld en nu ultraliberaal bij N-VA, en aan Ben Weyts, bezoeker van verdachte verjaardagsfeestjes. Zelfs samen zijn ze niet in staat bepaalde denkfouten te vermijden.
- We hebben sinds kort een nieuwe minister van Mobiliteit en hij moet zich blijkbaar nog een beetje in de materie inwerken. We kunnen natuurlijk niet van elke excellentie verwachten dat hij alle dossiers, die soms behoorlijk ingewikkeld zijn, op een paar weken tijd tot in het kleinste detail kent. Ik zou ook niet graag vandaag bevoegd worden voor het Oosterweeldossier en morgen daarover een debat met experts moeten voeren.
- Het nieuwe zittingsjaar van het Vlaams Parlement is nog maar een paar weken ver, maar we hebben ons natuurlijk allemaal al kunnen ergeren aan de dogmatische verheerlijking van Vlaanderen en de Vrije Markt door de nieuwe meerderheid. Hoewel de woorden van deze verkozenen vaak irritant zijn, passen ze meestal nog binnen hun ideologisch verblinde visie op een werkelijkheid die niet bestaat en, hoe conservatief ze zich ook mogen profileren, ook nooit heeft bestaan.
- De heer Bart De Wever, absoluut monarch van en te Antwerpen, heeft op de website van zijn eigen partij een lovend stukje [1] geplaatst over de Romeinse keizer Augustus, naar aanleiding van de 2000e verjaardag van diens overlijden. Op zich mag dat natuurlijk, maar helaas gaat het niet om een zuiver historische terugblik op het verleden van ons continent.
- Hoofdstuk XXIV: Financiën en begroting
De titel van dit hoofdstuk klinkt voor velen allicht zo saai dat ze nu al willen afhaken, maar het bevat nochtans heel wat bepalingen die de moeite van het lezen waard zijn. Het wordt vooral gekenmerkt door ideologische standpunten die als feiten worden vermomd.
- Hoofdstuk XXIII: Buitenland en ontwikkelingssamenwerking
Het hoofdstuk over het buitenlands beleid is eigenlijk verrassend lang voor een regering die geen onafhankelijk land bestuurt. Vlaanderen is slechts een deelstaat met een beperkte autonomie, is lid van slechts een beperkt aantal supranationale organisaties, heeft geen ambassades, heeft geen eigen leger en beschikt niet over een eigen nationale bank of munteenheid. Toch krijgen we gedurende bladzijden en bladzijden te lezen hoe de Vlaamse Regering zich tegenover de rest van de wereld zal opstellen.
