Dit is de thuisbasis van de blog The Angry Planet, een reeks teksten waarin Malcolm Nix zijn onvrede neerpent met zowat alles wat er op onze planeet misloopt, zal mislopen, zou kunnen mislopen en ondertussen ongetwijfeld al is misgelopen terwijl we even de andere kant uitkeken. De teksten zijn chronologisch en niet thematisch geordend.
Alle teksten zijn beschermd door middel van een Creative Commons license (The Angry Planet is licensed under a Creative Commons Attribution - Non Commercial - No Derivs 3.0 Unported License). Wie hierover meer informatie wil, kan daarvoor hier terecht.
- Op 31 december 2012 heeft Herman Schueremans zijn ontslag als Vlaams volksvertegenwoordiger ingediend. Aangezien dat ontslag in feite al op 1 januari 2013 inging, komt mijn stukje zoals wel vaker het geval is maar liefst een week te laat. Maar dat zal me niet tegenhouden even wat kritiek op deze schijnheilige zakkenvuller en onbetrouwbare intrigant te geven. Wat mij het meest stoort, is niet het gebrek aan inzet of werklust van de heer Schueremans als lid van het Vlaams Parlement.
- Veel volk en Selah Sue ziet er in het echt een stuk slechter uit dan op foto, maar daarover wil ik het eigenlijk niet hebben. Het is niet mijn taak de society-journalist uit te hangen en dus bespaar ik jullie een lijst met aanwezige BV's of een recensie van de overbodige openingsconcerten. Ik wil hier enkel ingaan op wat in mijn ogen het beste ogenblik van heel de avond was. Zoals iedereen zich allicht kan voorstellen, was ook Louis T. uit H. aanwezig.
- Gisteren heb ik me weer eens geërgerd. Op zich niets nieuws, maar toch vind ik het de moeite even uit te leggen wie of wat nu weer de bron van mijn irritatie was. Blijkbaar heeft de federale overheid in haar zoektocht naar allerlei inkomsten besloten de roerende voorheffing op de aan kunstenaars [1] uitbetaalde auteursrechten van 15 percent tot 25 percent te verhogen. Op zich natuurlijk niet plezant voor die mensen, maar tegelijkertijd moeten allerlei andere groepen ook inleveren.
- De politieke analisten, journalisten, commentatoren, opiniemakers en Mark Eyskens hebben elkaar de voorbije dagen haast opzij geduwd om als eerste te kunnen opmerken dat Obama de presidentsverkiezingen vooral heeft gewonnen omwille van de zogenaamde ‘minority votes’, oftewel de stemmen van bevolkingsgroepen als zwarten, latino’s, Aziaten, holebi’s, etc. Vooral de latino’s hebben daarbij de aandacht getrokken. Volgens allerlei polls heeft ongeveer 70 percent van hen op de Democraten gekozen.
- Ik zit hier en elders al jaren op de kap van het kapitalisme, maar eigenlijk ben ik nog nooit dieper op het fundamenteel probleem ingegaan. Het probleem is nochtans niet zo moeilijk onder woorden te brengen als veel mensen denken. Het gaat niet om de excessen. Het gaat om het fundamentele uitgangspunt, met name het principe van concurrentie. Stel u voor dat X een baan krijgt in een privébedrijf. Als X zijn werk slecht doet, dreigt het bedrijf failliet te gaan, weggeconcurreerd door anderen die in hetzelfde marktsegment actief zijn.
- Er zijn natuurlijk vele en vele verschillen tussen Gent en mijn eigen stadje aan de Dijle en het zou bijzonder pretentieus zijn te trachten die hier allemaal even in een paar alinea’s te analyseren, maar een enkel punt wil hier toch eens onder de aandacht brengen. Op zaterdag 29 september 2012 vond in Café Belge de tiende editie van Electric Eclectic plaats. Op zich niets bijzonders, gewoon een avond met DJ’s die alternatieve muziek draaien en mensen die dat al dan niet plezant vinden.
- Zeg niet: “een insect dat niet ver kan vliegen” (taalgebruik van normale mensen)
Zeg wel: “bosgerelateerde keversoorten met een zeer beperkte actieradius” of ook “heidegerelateerde insecten met een kleine dispersiemogelijkheid” (Joke Schauvliege [1])
Het is natuurlijk mogelijk deze omschrijvingswijze naar andere sectoren door te trekken.
Zeg niet: “een rolstoelpatiënt”
Zeg wel: “een fysiek andersvalide mens met een beperkte verplaatsingsperimeter”
Zeg niet: “een kast”
- Gisteren, woensdag 3 oktober 2012, heeft de NMBS weer eens gestaakt, met als vanzelfsprekend gevolg dat heel het treinverkeer plat lag en duizenden pendelaars alternatief vervoer naar hun arbeidsgevangenis [1] moesten zoeken. De redenen achter deze staking laten me ditmaal koud. Over de pro’s en contra’s van een sterke syndicale werking hebben we het een andere keer nog wel eens. Een ernstige bespreking daarvan zou trouwens een verschrikkelijk lange wall of text opleveren en ik ben van plan het ditmaal kort te houden.
- Nu verwacht iedereen allicht dat ik hier een schrijnend verhaal over racisme, uitsluiting, genderdiscriminatie, kansenarmoede, maatschappelijke achterstelling, werkloosheid en religieuze intolerantie naar voren zal brengen. Wel, toch niet. Door een samenloop van omstandigheden zag ik me recent verplicht in Brussel een taxi te nemen. De chauffeur was uiteraard Franstalig, zoals zowat alle taxichauffeurs in de hoofdstad, en bovendien van allochtone afkomst, hoewel we dat volgens De Morgen niet meer mogen zeggen.
- Onlangs verscheen in het tijdschrift Knack dit artikel: http://www.knack.be/belga-algemeen/ook-elektronische-sigaret-verboden-o…. Om u het doorklikken en het lezen te besparen, geef ik even een samenvatting. Volgens de heer Paul Van den Meerssche, diensthoofd van de dienst Veiligheid van de Voedselketen en Leefmilieu[1] van onze FOD Volksgezondheid is het in cafés en andere openbare ruimtes niet enkel verboden ‘echte’ sigaretten op te steken.
